سامانه مدیریت نشریات علمی دانشگاه بوعلی سینا

تیشه گران, مهران, یکتایار, مظفر, خدامرادپور, مژگان, نقشبندی, سید صلاح الدین. (1401). مدل ساختاری هوشمندی استراتژیک مبتنی بر سرمایه اجتماعی و ساختار سازمانی در وزارت ورزش و جوانان. پژوهش های زبان شناسی تطبیقی, 12(24), 121-130. doi: 10.22084/smms.2020.22544.2681
مهران تیشه گران; مظفر یکتایار; مژگان خدامرادپور; سید صلاح الدین نقشبندی. "مدل ساختاری هوشمندی استراتژیک مبتنی بر سرمایه اجتماعی و ساختار سازمانی در وزارت ورزش و جوانان". پژوهش های زبان شناسی تطبیقی, 12, 24, 1401, 121-130. doi: 10.22084/smms.2020.22544.2681
تیشه گران, مهران, یکتایار, مظفر, خدامرادپور, مژگان, نقشبندی, سید صلاح الدین. (1401). 'مدل ساختاری هوشمندی استراتژیک مبتنی بر سرمایه اجتماعی و ساختار سازمانی در وزارت ورزش و جوانان', پژوهش های زبان شناسی تطبیقی, 12(24), pp. 121-130. doi: 10.22084/smms.2020.22544.2681
تیشه گران, مهران, یکتایار, مظفر, خدامرادپور, مژگان, نقشبندی, سید صلاح الدین. مدل ساختاری هوشمندی استراتژیک مبتنی بر سرمایه اجتماعی و ساختار سازمانی در وزارت ورزش و جوانان. پژوهش های زبان شناسی تطبیقی, 1401; 12(24): 121-130. doi: 10.22084/smms.2020.22544.2681

مدل ساختاری هوشمندی استراتژیک مبتنی بر سرمایه اجتماعی و ساختار سازمانی در وزارت ورزش و جوانان

پژوهش های معاصر در مدیریت ورزشی
دوره 12، شماره 24، اسفند 1401، صفحه 121-130    اصل مقاله (769.98 K)
نوع مقاله: مقاله پژوهشی
شناسه دیجیتال (DOI): 10.22084/smms.2020.22544.2681
نویسندگان
مهران تیشه گران1؛ مظفر یکتایار2؛ مژگان خدامرادپور* 3؛ سید صلاح الدین نقشبندی4
1دانشجوی دکتری مدیریت ورزشی، گروه تربیت‌بدنی، واحد سنندج، دانشگاه آزاد اسلامی، سنندج، ایران.
2استادیار مدیریت ورزشی، گروه تربیت‌بدنی، واحد سنندج، دانشگاه آزاد اسلامی، سنندج، ایران.
3استادیار مدیریت ورزشی، گروه تربیت‌بدنی، واحد سنندج، دانشگاه آزاد اسلامی، سنندج، ایران.*
4استادیار مدیریت ورزشی، گروه تربیت‌بدنی و علوم ورزشی، واحد علوم و تحقیقات، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران.
چکیده
هدف از پژوهش حاضر ارائۀ مدل ساختاری هوشمندی استراتژیک مبتنی بر سرمایۀ اجتماعی و ساختار سازمانی در وزارت ورزش و جوانان است. این پژوهش به لحاظ هدف، کاربردی و براساس نحوۀ گردآوری داده‌ها، همبستگی است. جامعۀ آماری پژوهش را 800 نفر ازکارکنان ستادی وزارت ورزش و جوانان تشکیل می‌دهد. حجم نمونه برابر با 260 نفر و به روش نمونه‌‌گیری غیراحتمالی از نوع در دسترس انتخاب شده است. برای اعتبارسنجی ابزار اندازه‌‌گیری از روایی سازه، روایی محتوا و آلفای کرونباخ و برای تحلیل داده‌‌ها از رویکرد مدل‌‌سازی معادلات ساختاری استفاده شده است. یافته‌‌ها نشان می‌دهد متغیرهای ساختار سازمانی و سرمایۀ اجتماعی به‌ترتیب 3/41 درصد و 2/28 درصد از واریانس متغیر هوشمندی استراتژیک برون‌‌سازمانی و هوشمندی استراتژیک درون‌‌سازمانی را تبیین می‌‌کند. به‌علاوه، مشخص شده که تأثیر سرمایۀ اجتماعی بر هوشمندی استراتژیک برون‌سازمانی (330/0= α، 001/0 = p)، تأثیر ساختار سازمانی بر هوشمندی استراتژیک برون‌سازمانی (360/0= α، 001/0 = p)، و درون‌‌سازمانی (347/0= α، 001/0 = p)، و تأثیر ساختار بر سرمایۀ اجتماعی، به لحاظ آماری، معنادار است (737/0= α، 001/0 = p). سرانجام مشخص شده که اثر هوشمندی استراتژیک مبتنی بر سرمایۀ اجتماعی و ساختار سازمانی در وزارت ورزش و جوانان، به لحاظ آماری، مثبت و معنادار است (243/0= α، 001/0 = p). با توجه به نتایج تحقیق، می‌‌توان بیان کرد که سرمایۀ اجتماعی و ساختار سازمانی مشوق گردآوری و سازمان‌دهی، تجزیه و تحلیل و توزیع اطلاعات درون‌‌سازمانی است و به موجب آن‌‌ها مبادلات اطلاعاتی ارتقا پیدا می‌‌کند.
کلیدواژه‌ها
وضعیت رقابتی؛ سرمایۀ انسانی؛ هوشمندی برون‌سازمانی؛ هوشمندی درون‌سازمانی
مراجع
  • فریدفتحی، اکبر. (1397). «اولویت‌‌بندی عوامل مؤثر بر هوشمندی استراتژیک در سازمان‌‌های ورزشی با استفاده از روش AHP Fuzzy، همایش بین‌المللی پژوهشگاه تربیت‌‌بدنی، تهران.
  • فاتحی دهاقانی، ابوالقاسم. (1393). «تأثیر سرمایۀ اجتماعی بر هویت اجتماعی دانشجویان؛ مطالعۀ موردی یازده دانشگاه دولتی در شهر تهران». علوم انسانی دانشگاه اصفهان، 17(2)، 59-92.
  • حسینی، سید یعقوب؛ سلیمی‌‌فرد، خداکرم؛ یداللهی، شهربانو. (1391). «طراحی مدلی برای اندازه‌‌گیری هوشمندی استراتژیک سازمانی و اندازه‌‌گیری میزان آن در بین شرکت‌‌های استفاده‌کننده از نرم‌‌افزارهای هوشمندی کسب‌وکار در ایران». پژوهش‌‌های مدیریت منابع انسانی، 2(1)، 21-43.
  • قهرمانی، محمدامین. (1392). «تبیین نقش سرمایۀ اجتماعی در ارتقای هوشمندی استراتژیک». ششمین کنفرانس مدیریت دانش، تهران.
  • مشبکی اصفهانی، اصغر؛ زنگویی‌نژاد، ابوذر. (1387). «طراحی مدل هوشمندی رقابتی مبتنی بر هوشمندی ساختاری-سازمانی». پژوهش‌نامۀ بازرگانی، 13(49)، 171-197.
 

  • Azadi, Y.; Bakhit, M.; Eydipour, K. & Ghaemi, B. (2016). “Forecasts Indifference Organizational Departments of Youth and Sports Kermanshah Province through Strategic Intelligence Managers”. The Social Sciences, 11(29), 7088-7091.
  • Baruch, Y.; Dany, F.; Pralong, J.; Davense, C. & Bozionelos, N. (2014). Careers Patterns in Greek Academia: Social Capital and Intelligent Careers, but for Whom?” Career Development International, 19(3), 264-294.
  • Bontis, N. (2014). “Intellectual Capital: An Exploratory Study that Develops Measures and Models”. Management decision, 36(2), 63-67.
  • Burt, R. S.; Bian, Y.; Song, L. & Lin, N. (Eds.). (2019). Social Capital, Social Support and Stratification: An Analysis of the Sociology of Nan Lin. Edward Elgar Publishing.
  • Cox, S. R.; Ritchie, S. J.; Fawns-Ritchie, C.; Tucker-Drob, E. M. & Deary, I. J. (2019). “Structural Brain Imaging Correlates of General Intelligence in UK Biobank”. Intelligence, 76, 101376.
  • De Chiara, A. (2017). “Social Capital and Sustainability Strategies. In Implementing Sustainability Strategies in Networks and Clusters”. Cham, 2(4), 25-72.
  • Fachinelli, A. C. & Alberdi, A. M. (2014). “Structural Integrity of Strategic Intelligence: An Assessment in a Cooperative Corporation”. Brazilian Business Review, 11(3), 76-99.
  • Hutchings, R. (2018). “The Future of Strategic Intelligence”. Fletcher Sec Rev, 5, 26.
  • Kent, S. (2015). Strategic intelligence for American World Policy. Princeton University Press.
  • Leana, C. R. & Van Buren, H. J. (1999). “Organizational Social Capital and Employment Practices”. Academy of Management Review, 24(3), 538-555.
  • López-Robles, J. R.; Otegi-Olaso, J. R.; Gómez, I. P. & Cobo, M. J. (2019). “30 Years of Intelligence Models in Management and Business: A Bibliometric Review”. International Journal of Information Management, 48, 22-38.
  • Martínez‐Cañas, R.; Sáez‐Martínez, F. J. & Ruiz‐Palomino, P. (2012). “Knowledge Acquisition's Mediation of Social Capital‐Firm Innovation”. Journal of Knowledge Management, 16(1), 61-76.
  • Nahapiet, J. & Ghoshal, S. (1998). “Social Capital, Intellectual Capital, and the Organizational Advantage”. Academy of Management Review, 23(2), 242-266.
  • Peña, D. N.; Ruiz, V. R. L. & Navarro, J. L. A. (2012). “A Case Study of Control Strategy Based on Intellectual Capital Management”. African Journal of Business Management, 6(16), 5622.
  • Robbins, S. P. (1989). Organization Theory: Structures, Designs, And Applications. 3/e, Pearson Education India.
  • Sabrina, B.; Laïd, B. & Jean-Luc, M. (2012). “Towards an Information Intelligence and knowledge Management Process in the Context of Information Technologies. Journal of Organizational Knowledge Management, 2012, 1-9
  • Santos-Rodrigues, H.; Dorrego, P. F. & Jardon, C. F. (2010). “The Influence of Human Capital on the Innovativeness of Firms”. International Business & Economics Research Journal (IBER), 9(9), 53-64.
  • Shapira, I. (2020). “Strategic Intelligence as an Art and a Science: Creating and Using Conceptual Frameworks”. Intelligence and National Security, 35(2), 283-299.
  • Subramaniam, M. & Youndt, M. A. (2017). “The Influence of Intellectual Capital on the Types of Innovative Capabilities”. Academy of Management Journal, 48(3), 450-463.
  • Sulaiman, N. A. (2020). “The Role of Strategic Intelligence Dimensions in Achieving Organizational Ambidexterity in the General Company for Pharmaceutical Industry in Nineveh/An Exploratory Study of the Opinions of a Sample of Workers in the Company”. Tikrit Journal of Administration and Economics Sciences, 16(50 Part 2), 105-124.
  • Turkina, E. & Thai, M. T. T. (2013). “Social capital, Networks, Trust and Immigrant Entrepreneurship: A Cross‐Country Analysis”. Journal of Enterprising Communities: People and Places in the Global Economy, 7(2), 108-124.
آمار
تعداد مشاهده مقاله: 233
تعداد دریافت فایل اصل مقاله: 276