واکاوی عنصر امر به معروف و نهی از منکر در سبک زندگی موسوی و رفتار سیاسی امام خمینی(ره) | ||
پژوهشنامه انقلاب اسلامی | ||
مقاله 4، دوره 8، شماره 29، اسفند 1397، صفحه 67-87 اصل مقاله (1.26 M) | ||
نوع مقاله: مقاله پژوهشی | ||
شناسه دیجیتال (DOI): 10.22084/rjir.2018.17230.2523 | ||
نویسندگان | ||
غلام عباس رفیعی* 1؛ ابراهیم برزگر2 | ||
1دانشجوی دکتری رشته علوم سیاسی دانشگاه علامه طباطبایی | ||
2استاد علوم سیاسی دانشگاه علامه طباطبائی | ||
چکیده | ||
امر به معروف و نهی از منکر بهعنوان یکی از احکام اجتماعی اسلام، دارای چنان ظرفیت عظیمی است که حرکت آفرینی و بسیج مردمی برای دست زدن به قیام و انقلاب، تنها بخشی و البته بخش اعظم آن میباشد. این ظرفیت در قیام موسی بن عمران(ع) جلوههایی از توان خود را در مواجه با فرعون و بسیج بنیاسرائیل و هجرت تاریخی آنها به نمایش گذارد. در انقلاب اسلامی هم توسط عالمی دینی و مجتهدی زمانشناس یعنی امام خمینی(ره) برای انسجام بخشی و سازماندهی ملت ایران در برابر منکر زمامدار فاسد بهکار گرفته شد. نتیجه هر دو حرکت سرنگونی ساختار سیاسی و دستیابی به قدرت و ایجاد نظامی سیاسی بر مبنای دین و معارف الهی بوده است. آنچه این مقاله در صدد تبیین آن است، چگونگی کاربرد این فریضه در حوزه اجتماع و جلوگیری از مفاسد کلان سیاسی و اجتماعی و بهرهبرداری از ظرفیت آن برای ایجاد انقلاب و نظام سازی با تأکید بر دو مورد سبک زندگی موسوی و رفتار سیاسی امام خمینی(ره) میباشد. | ||
کلیدواژهها | ||
امر به معروف؛ نهی از منکر؛ زمامدار فاسد؛ نظارت همگانی؛ اصلاح | ||
مراجع | ||
- قرآن. - نهج البلاغه. - اشرفی، اکبر (1393)، «سه ضلع انقلاب اسلامی ایران»، فصلنامه مطالعات سیاسی، سال هفتم، شماره 25. - باقری، مصباح الهدی و کاظمی، محمدرضا (1392)، «تبیین الگوی رهبری قوم بنی اسرائیل به دست حضرت موسی(ع) پژوهشی قرآنی»، اندیشه مدیریت راهبردی، سال هفتم، شماره دوم. - برجی، یعقوبعلی (1379)، سیمای کارگزاران، قم: شهریار. - برزگر، ابراهیم (1387)، «امر به معروف و نهی از منکر به مثابه رفتار سیاسی»، مجموعه مقالات همایش علمی امربه معروف، تهران، دانشگاه مذاهب. - بنیهاشمی خمینی، سیدمحمدحسین (1386)، توضیح المسائل مراجع ... سیزده نفر... ، ج 2، قم: دفتر انتشارات اسلامی. - پایگاه خبری تحلیلی انتخاب، قابل دسترسی در: Entekhab.ir - جوادی آملی، عبدالله (1391)، مفاتیح الحیاه، قم: اسراء. - چابکی، ام البنین و دیگران (1394)، «بازشناسی عوامل رهبری حضرت موسی(ع) با تأکید بر سوره طه»، فصلنامه علمی- پژوهشی مدیریت اسلامی، سال 23، شماره 1. - راغب اصفهانی، حسین بن محمد (1404 ق)، المفردات فی غریب القران، مصر: دفتر نشر الکتاب. - رستمی، مصطفی (1395)، «الگوی انقلاب متعالی در آموزههای قرآنی»، فصلنامه پژوهشهای انقلاب اسلامی، سال پنجم، شماره 18. - زیبا کلام، صادق (1375)، مقدمهای بر انقلاب اسلامی، تهران: روزنه. - طباطباییفر، سیدمحسن (1390)، «امر به معروف و نهی از منکر در فقه سیاسی شیعه»، فصلنامه علوم سیاسی، سال چهاردهم، شماره 54. - فخررازی (1415ق)، تفسیرالکبیر، بیروت: دارالفکر. - محمدی اشتهاردی، محمد (1379)، قصههای قرآن، تهران: کتاب یوسف. - مسعودی، محمداسحاق (1384)، پژوهشی در امر به معروف و نهی از منکر از دیدگاه قرآن و روایات، تهران: امیرکبیر. - مطهری، مرتضی (1394)، مجموعه آثار، چ 16، ج 9، تهران: صدرا. - مطهری، مرتضی (1365)، عنصر امر به معروف و نهی از منکر در نهضت امام حسین(ع)، بیجا. - مقیمی، غلامحسین (1388)، «مبادی و مبانی اندیشه سیاسی امام خمینی(ره)»، نشریه علمی- ترویجی معرفت، شماره 138، نسخه اینترنتی. - مکارم شیرازی، ناصر (1380)، قصههای قرآن، تهران: دارالکتب الاسلامیه. - ملکوتیان، مصطفی (1393)، «انقلاب اسلامی در مسیر تمدنسازی نوین»، فصلنامه تخصص علوم انسانی، شماره 11-12. - ملکوتیان، مصطفی (1387)، بازخوانی علل وقوع انقلاب اسلامی در سپهر نظریه پردازیها، تهران: پژوهشکده فرهنگ و اندیشه اسلامی. - منتظرالقائم، اصغر (1394)، نقش پیامبران ابراهیمی در تمدن سازی، قم: نشرمعارف. - موسوی خمینی، روح الله (1374)، آئین انقلاب، تهران: مؤسسه تنظیم و نشر آثار امام خمینی(ره). - موسوی خمینی، روح الله (1374)، صحیفه نور، تهران: مؤسسه تنظیم و نشر آثار امام خمینی(ره). - موسوی خمینی، روح الله (1382)، شرح حدیث جنود عقل و جهل، چاپ هفتم، تهران: عروج. - مهریزی، مهدی (12/1/95)، امام عقلانیت را وارد حوزههای دین شناسی کرد، پرتال امام خمینی. - الوانی، سید مهدی و دیگران (1388)، مدیریت در اسلام، ویراست دوم، تهران: پژوهشگاه حوزه و دانشگاه. - هنری لطیفپور، یدالله (1379)، فرهنگ سیاسی شیعه و انقلاب اسلامی، تهران: مرکز اسناد انقلاب اسلامی. | ||
آمار تعداد مشاهده مقاله: 557 تعداد دریافت فایل اصل مقاله: 410 |