
تعداد نشریات | 22 |
تعداد شمارهها | 485 |
تعداد مقالات | 5,045 |
تعداد مشاهده مقاله | 9,290,851 |
تعداد دریافت فایل اصل مقاله | 6,135,315 |
اثربخشی آموزش تنظیم هیجان بر کاهش فرسودگی و تعللورزی تحصیلی دانشآموزان دارای اختلال یادگیری خاص | ||
راهبردهای شناختی در یادگیری | ||
مقاله 3، دوره 7، شماره 13، 1398، صفحه 49-68 اصل مقاله (542.76 K) | ||
نوع مقاله: مقاله پژوهشی | ||
شناسه دیجیتال (DOI): 10.22084/j.psychogy.2019.15486.1709 | ||
نویسندگان | ||
سعید پورعبدل1؛ ناصر صبحی قراملکی* 2؛ غلامحسین قائدی3؛ علیرضا نبی دوست4 | ||
1دانشجوی دکتری تخصصی روانشناسی بالینی دانشگاه شاهد | ||
2دانشیار گروه رفتار حرکتی و روانشناسی ورزشی دانشگاه علامه طباطبائی | ||
3دانشیار گروه روانپزشکی مرکز تحقیقات نوروفیزیولوژی دانشگاه شاهد | ||
4کارشناس ارشد روانشناسی بالینی دانشگاه علامه طباطبائی | ||
چکیده | ||
هدف: هدف این پژوهش، بررسی اثربخشی آموزش تنظیم هیجان بر کاهش فرسودگی و تعللورزی تحصیلی دانشآموزان دارای اختلال یادگیری خاص بود. روش: این پژوهش به شیوهی نیمهآزمایشی و با طرح پیشآزمون و پسآزمون با گروه کنترل اجرا شد. جامعه آماری پژوهش حاضر را کلیه دانشآموزان پسر کلاس پنجم ابتدایی مبتلا به اختلال یادگیری خاص تشکیل دادند که در سال تحصیلی 95-1394در شهر اردبیل مشغول به تحصیل بودند. نمونه پژوهش شامل 40 دانشآموز پسر دارای اختلال یادگیری خاص بودند که بهصورت نمونهگیری خوشهای چندمرحلهای انتخاب و در دو گروه آزمایش و کنترل گمارده شدند (20 نفر برای هر گروه). برای جمعآوری دادهها از آزمون ریاضی کیمت، آزمون هوشی ریون، آزمون خواندن شفیعی و همکاران، آزمون بیان نوشتاری فلاح چای، پرسشنامه فرسودگی و تعللورزی تحصیلی و مصاحبه تشخیصی بر اساس DSM-5 استفاده شد. برای تحلیل دادهها از آزمون آماری تحلیل کوواریانس چند متغیری (MANCOVA) با استفاده از نرمافزار SPSS-22 استفاده شد. یافتهها: نتایج نشان داد که آموزش تنظیم هیجان بر کاهش فرسودگی تحصیلی و تعللورزی تحصیلی دانشآموزان دارای اختلال یادگیری خاص مؤثر بوده است (001/0P<). نتیجهگیری: با توجه به این نتایج میتوان گفت که هیجانات نقش قابلتوجهی را در پیشرفت یا پسرفت تحصیلی دانشآموزان ایفا میکنند؛ لذا آموزش تنظیم هیجان با کاهش هیجانات منفی و جایگزین کردن هیجانات مثبت، زمینه کاهش تعللورزی و فرسودگی تحصیلی این دانشآموزان را فراهم میآورد. | ||
کلیدواژهها | ||
اختلال یادگیری خاص؛ فرسودگی تحصیلی؛ تعللورزی تحصیلی؛ آموزش تنظیم هیجان | ||
مراجع | ||
بدری گرگری، رحیم؛ مهدوی، علی و ضرابی، محمدتقی. (1391). «نیمرخ انگیزشی دانش آموزان و فرسودگی تحصیلی». مجله پژوهشی دستاوردهای روانشناختی، 19(2)، 62-45. بگیان کولهمرز، جواد؛ پژوهینیا، شیما و رضازاده، بابک. (1392). «اثربخشی آموزش گروهی همدلی بر بهبود روابط بین شخصی و خودتنظیمی عاطفی دانشآموزان دارای نشانههای ADHD». فصلنامهی روانشناسی مدرسه، 2(2)، 28-6. پورعبدل، سعید؛ صبحی قراملکی، ناصر؛ بسطامی، مالک و غضنفری، هادی. (1395). «اثربخشی درمان پذیرش و تعهد بر کاهش تعللورزی تحصیلی دانشآموزان دارای اختلال یادگیری خاص». دوفصلنامه راهبردهای شناختی در یادگیری، 4(6)، 170-157. پورعبدل، سعید؛ صبحی قراملکی، ناصر و عباسی، مسلم. (1393). «مقایسه اهمالکاری تحصیلی و سرزندگی تحصیلی در دانشآموزان با و بدون اختلال یادگیری خاص»، فصلنامهی ناتوانیهای یادگیری، 4(3)، 38-22. جوکار، بهرام و دلاورپور، محمد آقا. (1386). «رابطه تعلل ورزی آموزشی با اهداف پیشرفت». فصلنامه اندیشههای نوین تربیتی، 3(3 و 4)، 80-61. حسینچاری، مسعود و دهقانی، یوسف. (1387). «پیشبینی میزان اهمالکاری تحصیلی براساس راهبردهای خودتنظیمی در یادگیری». فصلنامهی پژوهش در نظامهای آموزشی، 2(4)، 73-63. حیدری، محمود. (1389).بررسیجایگاهخودناتوانسازیدرمدلساختاریپیشبینموفقیتتحصیلی، پایاننامهدکتری، دانشکده علوم تربیتی و روانشناسی دانشگاه شهید بهشتی. خرمائی، فرهاد؛ زابلی، مصطفی. (1397). «بررسی رابطه بین سبکهای حل مسأله و اهمالکاری تحصیلی دانشآموزان دبیرستانی: نقش میانجی خودکارآمدی تحصیلی». دوفصلنامه راهبردهای شناختی در یادگیری، 6(10)، 38-17. دلاور، علی. (1380). مبانی نظری و عملی پژوهش در علوم انسانی و اجتماعی، تهران: انتشارات رشد. سیدعباسزاده، میر محمد؛ گنجی، مسعود و شیرزاده، علی. (1382). بررسی رابطه هوش با پیشرفت تحصیلی دانشآموزان پایه سوم راهنمایی تحصیلی مدارس استعدادهای درخشان شهرستان اردبیل. پایاننامه کارشناسی ارشد رشته روانشناسی، سازمان مدیریت و برنامهریزی استان اردبیل. شفیعی، بیژن؛ توکل، سمیرا؛ علینیا، لیلا؛ مراثی، محمدرضا؛ صداقتی، لیلا و فروغی، رقیه. (1387). «طراحی و ساخت آزمون غربالگری تشخیص اختلال در خواندن در پایههای اول تا پنجم دانشآموزان مقطع ابتدایی در شهر اصفهان». مجلهی علوم پزشکی دانشگاه تهران، 17(2)، 60-53. فتحی، آیتاله؛ فتحی آذر، اسکندر؛ بدری گرگری، رحیم و میرنسب، میر محمود. (1394). «اثربخشی راهبردهای کاهش تعللورزی تحصیلی در تعللورزی تحصیلی دانشآموزان متوسط شهر تبریز». نشریه علمی پژوهشی آموزش و ارزشیابی، 8(8)، 57-45. فلاح چای، حمیدرضا. (1373). بررسی اختلال خواندن و نوشتن در بین دانشآموزان ابتدایی. پایاننامه کارشناسی ارشد روانشناسی عمومی، دانشگاه تربیت مدرس. قاسمی، رضا؛ موسوی، سید ولیاله؛ ظنیپور، آذین و حسینی صدیق، مریمالسادات. (1395). «رابطه بین ذهن آگاهی و تنظیم هیجان با تعللورزی تحصیلی دانشجویان». دوماهنامه علمی پژوهشی راهبردهای آموزش در علوم پزشکی، 9(2)، 141-134. عباسی، مسلم. (1392). اثربخشی آموزشهای پذیرش/ تعهد و تنظیم هیجان بر بهزیستی روانشناختی، سازگاری و رفتارهای پرخطر دانشآموزان دارای اختلال ریاضی، پایاننامه دکتری، دانشکده علوم تربیتی و روانشناسی، دانشگاه محقق اردبیلی. گنجی، مهدی. (1392). آسیبشناسی روانی بر اساس DSM-5. تهران: انتشارات ساوالان. لطیفی، زهره؛ امیری، شعله؛ ملکپور، مختار و مولوی، حسین. (1388). «اثربخشی آموزش حل مسئله شناختی- اجتماعی بر بهبود روابط بین فردی تغییر رفتارهای اجتماعی و ادراک خودکارآمدی دانشآموزان مبتلا به ناتوانی یادگیری». تازههای علوم شناختی، 11(3)، 70-84. محمداسماعیل، الهه و هومن، حیدرعلی. (1381). «انطباق و هنجاریابی آزمون ریاضیات ایرانی کیمت». مجله پژوهش در حیطه کودکان استثنایی، 2(4)، 33-323. محمدامینی، زرار. (1392). مقایسه راهبردهای آموزش خودتنظیمی و حل مسئله روی فرسودگی تحصیلی، خودکارآمدی و انگیزش تحصیلی دانش آموزان. پایاننامه دکتری، دانشکده علوم تربیتی و روانشناسی، دانشگاه محقق اردبیلی. مرادی، مسعود؛ فتحی، داود؛ غریبزاده، رامین و قائیدفر، زیبا. (1395). «مقایسه فرسودگی تحصیلی، اهمالکاری تحصیلی و احساس تنهایی در دانشآموزان با و بدون ناتوانیهای یادگیری». مجله پزشکی ارومیه، 27(3)، 256-248. میکاییلی، نیلوفر؛ رجبی، سعید؛ عباسی، مسلم و زمانلو، خدیجه. (1393). «بررسی ارتباط تنظیم هیجان و هیجانات مثبت و منفی با عملکرد و فرسودگی تحصیلی دانشجویان». فصلنامه روانشناسی تربیتی،10(32)، 53-31. نریمانی، محمد؛ عالی ساری نصیرلو، کریم و موسیزاده، توکل. (1393). «مقایسهی اثربخشی آموزش متمرکز برهیجان و کنترل تکانه بر فرسودگی تحصیلی و عواطف مثبت و منفی دانش آموزان مبتلا به ناتوانی یادگیری». مجلهی ناتوانیهای یادگیری، 3(3)، 99-79. American Psychiatric Association. (2013). Diagnostic and statistic manual of mental disorders-Text revision (4th ed.). Washington, DC: Author.
Amstadter, A. (2008). “Emotion regulation and anxiety disorders”. Journal of anxiety disorders, 22(2), 211-221.
Balkis, M., Duru, E. (2016). “Procrastination, self-regulation failure, academic life satisfaction, and affective well-being: underregulation or misregulation form”. European Journal of Psychology of Education, 31(3), 439-459.
Barratt, E. S. (1993). Impulsivity: Integrating cognitive, behavioral, biological, and environmental data.
Beilock, S. L., DeCaro, M. S. (2007). “From poor performance to success under stress: Working memory, strategy selection, and mathematical problem solving under pressure”. Journal of Experimental Psychology: Learning, Memory, and Cognition, 33(6), 983.
Bresó, E., Salanova, M., & Schaufeli, W. B. (2007). “In search of the “third dimension” of burnout: Efficacy or inefficacy?”, Applied psychology, 56(3), 460-478.
Fee, R. L., Tangney, J. P. (2000). “Procrastination: A means of avoiding shame or guilt?”. Journal of Social Behavior and Personality, 15(5), 167-184.
Gross, J. J., John, O. P. (2003). “Individual differences in two emotion regulation processes: implications for affect, relationships, and well-being”. Journal of personality and social psychology, 85(2), 348.
Gross, J. J. (2015). “Emotion regulation: Current status and future prospects”. Psychological Inquiry, 26(1), 1-26.
Habibzadeh, A., Pourabdol, S., & Saravani, S. (2015). “The effect of emotion regulation training in decreasing emotion failures and self-injurious behaviors among students suffering from specific learning disorder (SLD)”. Medical journal of the Islamic Republic of Iran, 29, 1054-1061.
Howell, A. J., Watson, D. C., Powell, R. A., & Buro, K. (2006). “Academic procrastination: The pattern and correlates of behavioural postponement”. Personality and Individual Differences, 40(8), 1519-1530.
Kim, K. R., Seo, E. H. (2015). “The relationship between procrastination and academic performance: A meta-analysis”. Personality and Individual Differences, 82, 26-33.
Mauss, I. B., Evers, C., Wilhelm, F. H., & Gross, J. J. (2006). “How to bite your tongue without blowing your top: Implicit evaluation of emotion regulation predicts affective responding to anger provocation”. Personality and Social Psychology Bulletin, 32(5), 589-602.
McKenzie, K., Matheson, E., McKaskie, K., Hamilton, L., Murray, G. C. (2000). “Impact of group training on emotion recognition in individuals with a learning disability”. British Journal of Learning Disabilities, 28(4), 143-147.
Mohammadi, M. R., Ahmadi, N., Khaleghi, A., Mostafavi, S. A., Kamali, K., Rahgozar, M., & Sarraf, N. (2019). “Prevalence and correlates of psychiatric disorders in a national survey of Iranian children and adolescents”. Iranian journal of psychiatry, 14(1), 1-15.
Rebetez, M. M. L., Rochat, L., Van der Linden, M. (2015). “Cognitive, emotional, and motivational factors related to procrastination: A cluster analytic approach”. Personality and Individual Differences, 76, 1-6.
Salmela-Aro, K., Savolainen, H., Holopainen, L. (2009). “Depressive symptoms and school burnout during adolescence: Evidence from two cross-lagged longitudinal studies”. Journal of Youth and Adolescence, 38(10), 1316-1327.
Solomon, L. J., Rothblum, E. D. (1984). “Academic procrastination: Frequency and cognitive-behavioral correlates”. Journal of counseling psychology, 31(4), 503.
Steel, P. (2007). “The nature of procrastination: A meta-analytic and theoretical review of quintessential self-regulatory failure”. Psychological bulletin, 133(1), 65-94.
Strongman, K. T., Burt, C. D. (2000). “Taking breaks from work: An exploratory inquiry”. The Journal of psychology, 134(3), 229-242.
Toppinen-Tanner, S., Ojajärvi, A., Väänaänen, A., Kalimo, R., & Jäppinen, P. (2005). “Burnout as a predictor of medically certified sick-leave absences and their diagnosed causes”. Behavioral medicine, 31(1), 18-32.
Trentacosta, C. J., Izard, C. E. (2007). “Kindergarten children's emotion competence as a predictor of their academic competence in first grade”. Emotion, 7(1), 77-88.
Yoo, S. H., Matsumoto, D., LeRoux, J. A. (2006). “The influence of emotion recognition and emotion regulation on intercultural adjustment”. International Journal of Intercultural Relations, 30(3), 345-363.
Zhang, Y., Gan, Y., Cham, H. (2007). “Perfectionism, academic burnout and engagement among Chinese college students: A structural equation modeling analysis”. Personality and Individual Differences, 43(6), 1529-1540. | ||
آمار تعداد مشاهده مقاله: 1,710 تعداد دریافت فایل اصل مقاله: 1,336 |