تصحیف "استیثاقنا" به "استثناؤنا" و اثر آن در شرحها و ترجمه های نهج البلاغه | ||
| فصلنامه پژوهشنامه نهج البلاغه | ||
| مقاله 1، دوره 2، شماره 5، خرداد 1393، صفحه 1-19 اصل مقاله (654.75 K) | ||
| نوع مقاله: مقاله پژوهشی | ||
| نویسندگان | ||
| سیده ریحانه میرلوحی* 1؛ سیدعلی میرلوحی2 | ||
| 1استادیار گروه زبان عربی دانشگاه اصفهان | ||
| 2استاد بازنشسته گروه زبان عربی دانشگاه اصفهان | ||
| چکیده | ||
| متون قدیم عربی و فارسی در طول تاریخ در اثر استنساخ مکرر و یا سهو القلم کاتبان دستخوش تصحیف و اختلاف فراوان شده و در برخی موارد بیان اختلاف نسخهها حتی چند برابر اصل متن گردیده و این امر به دشواری و درک متن و ترجمه آن انجامیده است. در این گفتار عبارت"استیثاقنا" در خطبه 127 و176 نهجالبلاغه که به اشتباه"استثناؤنا" ضبط شده بهعنوان شاهد تأثیر تصحیف در شرح و ترجمه متون مورد بررسی قرار میگیرد و در نتیجه روشن میشود: 1. بسیاری شارحان و مترجمان نهجالبلاغه با کمک سیاق کلام توانستهاند همان وجه صحیح عبارت را ترجمه و شرح نمایند. 2. جناس تصحیف در برخی موارد میتواند موجب اشکال و اشتباه در متون قدیم شود. 3. تصحیح بینا بین متون§در برخی موارد موجب میشود متن در دست تصحیح دقیقتر و صحیحتر ارائه گردد. | ||
| کلیدواژه‌ها | ||
| نهج البلاغه؛ ترجمه؛ استیثاقنا؛ استثناؤنا | ||
|
آمار تعداد مشاهده مقاله: 1,820 تعداد دریافت فایل اصل مقاله: 1,004 |
||