بررسی اثر برهمکنش محلولپاشی برگی آسکوربیک اسید و تنش شوری بر برخی ویژگی های فیزیولوژیکی و بیوشیمیایی گیاه توت فرنگی رقم سلوا | ||
دوفصلنامه فنآوری تولیدات گیاهی | ||
مقاله 4، دوره 5، شماره 1، خرداد 1392، صفحه 47-56 اصل مقاله (772.26 K) | ||
نوع مقاله: مقاله علمی-پژوهشی | ||
نویسندگان | ||
فاطمه دهقان1؛ منصور غلامی* 2؛ علی عزیزی3 | ||
1دانشجوی کارشناسی ارشد گروه علوم باغبانی، دانشکده کشارورزی، دانشگاه بوعلی سینا، همدان | ||
2استاد گروه علوم باغبانی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه بوعلی سینا، همدان | ||
3استادیار گروه علوم باغبانی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه بوعلی سینا، همدان | ||
چکیده | ||
آسکوربیکاسید یکی از مهمترین آنتیاکسیدانهای محلول در آب است که بهعنوان یک ملکول آنتیاکسیدانی درگیر در تنشهای زنده و غیرزنده گیاهان شناخته شده است. این پژوهش بهمنظور بررسی تأثیر محلولپاشی برگی آسکوربیکاسید بر خصوصیات فیزیولوژیکی، بیوشیمیایی و رشدی توتفرنگی رقم سلوا تحت شرایط تنش شوری انجام شد. آزمایش بهصورت فاکتوریل در قالب طرح کاملأ تصادفی با سه سطح کلریدسدیم (0، 15 و 30 میلیمولار) و سه سطح آسکوربیکاسید (0، 5/1 و 3 میلیمولار) و با سه تکرار در شرایط کنترل شده گلخانهای انجام گردید. نتایج نشان داد که در شرایط تنش، وزن تر و خشک برگ و ریشه کاهش و با محلولپاشی آسکوربیکاسید، بهطور معنیداری افزایش یافت. تنش شوری اثر کاهنده و معنیداری بر برخی خصوصیات فیزیولوژیکی از جمله محتوای آب نسبی برگ و کلروفیل a، b، کلروفیل کل داشت در حالیکه سبب افزایش نشت یونی شد. با تیمار برگی بوتهها با آسکوربیکاسید، محتوای آب نسبی برگ و کلروفیل a، b، کلروفیل کل بهطور معنیداری افزایش یافتند اما نشت یونی را کاهش داد. با افزایش غلظت کلریدسدیم میزان پرولین و کربوهیدراتهای محلول افزایش یافتند. کاربرد آسکوربیکاسید در شرایط شوری سبب افزایش کربوهیدراتهای محلول شد درحالیکه تأثیر معنیداری بر محتوای پرولین برگ نداشت. پروتئینهای محلول برگ با افزایش شوری کاهش چشمگیری را نشان دادند و با محلولپاشی آسکوربیکاسید افزایش یافتند. براساس نتایج بهدست آمده از این پژوهش میتوان استفاده از آسکوربیکاسید را بهمنظور کاهش اثرات مضر کلرید سدیم بر گیاه توتفرنگی توصیه نمود. | ||
کلیدواژهها | ||
آسکوربیک اسید؛ تنش شوری؛ توت فرنگی | ||
آمار تعداد مشاهده مقاله: 4,310 تعداد دریافت فایل اصل مقاله: 693 |