بررسی اثر خستگی عضلات مرکزی بر عملکرد اندام فوقانی و امتیازات آزمون غربالگری حرکتی عملکردی مردان ورزشکار: یک مطالعه نیمه تجربی هدفمند | ||
| پژوهش در توانبخشی ورزشی | ||
| مقاله 9، دوره 12، شماره 23، خرداد 1403، صفحه 115-129 اصل مقاله (919.57 K) | ||
| نوع مقاله: مقاله پژوهشی | ||
| شناسه دیجیتال (DOI): 10.22084/rsr.2024.28440.1714 | ||
| نویسندگان | ||
| رسول قربانی* 1؛ ملیحه حدادنژاد2؛ سیدصدرالدین شجاع الدین شجاع الدین3 | ||
| 1کارشناس ارشد آسیب‌شناسی ورزشی و حرکات اصلاحی، دانشکده تربیت بدنی و علوم ورزشی، دانشگاه خوارزمی، تهران، ایران | ||
| 2دانشیار گروه بیومکانیک و آسیب‌شناسی ورزشی، دانشکده تربیت بدنی و علوم ورزشی، دانشگاه خوارزمی ، تهران، ایران | ||
| 3استاد گروه بیومکانیک و آسیب‌شناسی ورزشی، دانشکده تربیت بدنی و علوم ورزشی، دانشگاه خوارزمی ، تهران، ایران | ||
| چکیده | ||
| زمینه و هدف: ثبات مرکزی به عنوان توانایی عضلات در کنترل و حفظ موقعیت تنه و حرکت آن بر روی لگن و اندام تحتانی جهت تولید، انتقال نیرو و حرکت به قسمت های انتهایی بدن در طول فعالیت های بدنی تعریف شده است. ضعف در ثبات مرکزی منجر به اختلال در انتقال انرژی و کاهش عملکرد ورزشی میشود. همچنین ضعف در عضلات مرکزی با آسیبهای اندام تحتانی مرتبط است. بررسی تاثیر خستگی عضلات مرکزی بدن بر عملکرد دیگر اندام‌ها می‌تواند اطلاعات مفیدی را درباره نقش ثبات مرکزی بدن در عملکرد ورزشی فراهم کند. با توجه به اهمیت ثبات مرکزی در عملکرد ورزشی، هدف از انجام این پژوهش بررسی اثر خستگی عضلات مرکزی بدن بر عملکرد اندام فوقانی و امتیازات آزمون غربالگری حرکتی عملکردی مردان ورزشکار است. روش بررسی: در پژوهش نیمه تجربی حاضر تعداد ۴۰ دانشجوی مرد (۱۹ تا ۲۶ سال) به صورت هدفمند و در دسترس با توجه به معیارهای ورود مطالعه انتخاب شدند. به منظور بررسی عملکرد اندام فوقانی از دو تست وای بالاتنه و ثبات اندام فوقانی در زنجیره حرکتی بسته و برای سنجش عملکرد حرکتی از آزمون غربالگری حرکتی عملکردی قبل و بعد از خستگی استفاده شد. از آزمونهای آماری ویلکاکسون و تی همبسته جهت تحلیل داده ها استفاده شد (p<0.05). نتایج: نتایج آزمون ویلکاکسون نشان داد که افراد در خرده آزمونهای اسکوات عمیق(۰/۰۰۱=P)، لانچ(۰/۰۰۱=P)، گام برداشتن از روی مانع(۰/۰۰۱=P) و پایداری چرخشی تنه(۰/۰۰۱=P) و نمره مجموع آزمون غربالگری حرکت(۰/۰۰۱=P) پس از انجام پروتکل خستگی نسبت به قبل از انجام پروتکل عملکرد ضعیف‌تری را نشان داده‌اند ولی در دیگر خرده آزمون‌ها بین دو مرحله اندازهگیری تفاوت معناداری دیده نشد(۰/۰۵<P). نتایج آزمون تی همبسته نیز نشان داد که افراد در آزمون تعادل وای اندام فوقانی (۰/۰۰۱=P)و آزمون ثبات اندام فوقانی در زنجیره حرکتی بسته(۰/۰۰۱=P) پس از انجام پروتکل خستگی نسبت به قبل از انجام پروتکل عملکرد ضعیف‌تری را نشان داده‌اند. نتیجه گیری: می‌توان گفت خستگی عضلات مرکزی بدن موجب کاهش معنیدار با اندازه اثر بزرگ در نمرات تمامی آزمونهای عملکردی فوقانی و امتیازات آزمون غربالگری حرکتی میشود. با توجه به تاثیر خستگی ناحیه مرکزی بدن بر نتایج تستهای مورد بررسی، پیشنهاد میشود مربیان از تمرینات استقامتی در این ناحیه جهت افزایش توانایی عضلات در برابر خستگی در فعالیتهای طولانی مدت استفاده نمایند. | ||
| کلیدواژه‌ها | ||
| خستگی؛ ثبات مرکزی؛ عملکرد حرکتی؛ آزمون وای بالاتنه | ||
| مراجع | ||
|
| ||
|
آمار تعداد مشاهده مقاله: 224 تعداد دریافت فایل اصل مقاله: 194 |
||