تأثیر بیثباتی مزمن مچ پا بر هماهنگی و تغییرپذیری هماهنگی مفاصل اندام تحتانی هنگام دویدن | ||
پژوهش در توانبخشی ورزشی | ||
مقاله 10، دوره 11، شماره 21، شهریور 1402، صفحه 131-140 اصل مقاله (1.1 M) | ||
نوع مقاله: مقاله پژوهشی | ||
شناسه دیجیتال (DOI): 10.22084/rsr.2023.26171.1636 | ||
نویسندگان | ||
زهرا بدیعی1؛ علی فتاحی* 2؛ علی عباسی3؛ راضیه یوسفیان ملا4 | ||
1کارشناسی ارشد گروه بیومکانیک ورزشی، واحد تهران مرکزی، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران. | ||
2استادیار گروه بیومکانیک ورزشی، واحد تهران مرکزی، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران. | ||
3دانشیار گروه آسیبشناسی و بیومکانیک ورزشی، دانشکده تربیت بدنی و علوم ورزشی، دانشگاه خوارزمی، تهران، ایران. | ||
4استادیار، گروه تربیتبدنی و علوم ورزشی، دانشکده تربیتبدنی و علوم ورزشی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد کرج، کرج، ایران. | ||
چکیده | ||
زمینه و هدف: هدف تحقیق حاضر تعیین تأثیر ابتلا به بیثباتی مزمن مچ پا بر هماهنگی و تغییرپذیری هماهنگی مفاصل اندام تحتانی در هنگام دویدن میباشد. روش بررسی: ۱۰ آزمودنی مرد فعال (۱۰ آزمودنی مبتلا به اسپرین مزمن مچ پا و ۱۰ آزمودنی سالم) همراه با سنسورهای متصل شده با سرعت تدریجی شروع به دویدن روی تردمیل نمودند. اطلاعات مربوط به هماهنگی و تغییرپذیری 10 گام هر آزمودنی در مفاصل اندام تحتانی در صفحه ساجیتال هر سه اندام (هیپ، زانو، مچ پا) و نیز صفحه ترنسورس مچ پا، استخراج گردید. در نهایت از آزمون آماری تی مستقل جهت تجزیه تحلیل آماری در سطح معناداری ۰/۰۵>p استفاده شد. یافتهها: نتایج نشان داد که هماهنگی در ابتدای فاز استنس در گروه دارای اسپرین مزمن پا بهطور معناداری کمتر از گروه سالم است. هماهنگی حرکات مفاصل هیپ به زانو، هیپ به مچ پا و زانو به مچ پا در افراد آسیب دیده نسبت به افراد سالم بیشتر در ابتدای فاز استنس دویدن متفاوت است، بهطوریکه هماهنگی حرکتی این مفاصل در صفحه ساجیتال آزمودنیهای مبتلا به اسپرین مزمن مچ پا کاهش مییابد. همچنین، هماهنگی حرکتی مفاصل زانو به مچ پا در صفحه ترنسورس گروه آسیب دیده نسبت به گروه سالم بیشتر است. نتیجهگیری: آسیب اسپرین مزمن مچ پا باعث این تفاوت در الگوی هماهنگی در طی فاز استنس دویدن شده است، بهطوریکه سیستم عصبی مرکزی بدن تحت تأثیر ترس ناشی از آسیب مجدد حرکت مفاصل مچ پا نسبت به زانو را طوری طراحی میکند که احتمال بروز آسیب به حداقل برسد. | ||
کلیدواژهها | ||
کلمات کلیدی: بی ثباتی مچ پا؛ هماهنگی؛ تغییرپذیری؛ دویدن | ||
مراجع | ||
Abbasi, A., Yazdanbakhsh, F., Tazji, M. K., Ataabadi, P. A., Svoboda, Z., Nazarpour, K., & Vieira, M. F. (2020). “A comparison of coordination and its variability in lower extremity segments during treadmill and overground running at different speeds”. Gait & posture, 79: 139-144. Chen, T. L.-W., Wong, D. W.-C., Wang, Y., Tan, Q., Lam, W.-K., & Zhang, M. (2020). “Changes in segment coordination variability and the impacts of the lower limb across running mileages in half marathons: implications for running injuries”. Journal of Sport and Health Science. Cottam, D. S., Campbell, A. C., Davey, M. P. C., Kent, P., Elliott, B. C., & Alderson, J. A. (2022). “Measurement of uni-planar and sport specific trunk motion using magneto-inertial measurement units: The concurrent validity of Noraxon and Xsens systems relative to a retro-reflective system”. Gait & posture, 92, 129-134. Dubin, J. C., Comeau, D., McClelland, R. I., Dubin, R. A., & Ferrel, E. (2011). “Lateral and syndesmotic ankle sprain injuries: a narrative literature review”. Journal of chiropractic medicine, 10(3), 204-219. Floría, P., Sánchez-Sixto, A., Harrison, A. J., & Ferber, R. (2019). “The effect of running speed on joint coupling coordination and its variability in recreational runners”. Human Movement Science, 66, 449-458. Gribble, P. A., Delahunt, E., Bleakley, C., Caulfield, B., Docherty, C., Fourchet, F., Kaminski, T. (2013). “Selection criteria for patients with chronic ankle instability in controlled research: a position statement of the International Ankle Consortium”. journal of orthopaedic & sports physical therapy, 43(8), 585-591. Ha, S. C.-W., Fong, D. T.-P., & Chan, K.-M. (2015). “Review of ankle inversion sprain simulators in the biomechanics laboratory”. Asia-Pacific journal of sports medicine, arthroscopy, rehabilitation and technology, 2(4), 114-121. Koldenhoven, R. M., Feger, M. A., Fraser, J. J., Saliba, S., & Hertel, J. (2016). “Surface electromyography and plantar pressure during walking in young adults with chronic ankle instability”. Knee Surgery, Sports Traumatology, Arthroscopy, 24(4), 1060-1070. Kwon, Y. U., Harrison, K., Kweon, S. J., & Williams 3rd, D. B. (2020). “Ankle coordination in chronic ankle instability, coper, and control groups in running”. Med Sci Sports Exerc, 52, 663-672. Miller, R. H., Chang, R., Baird, J. L., Van Emmerik, R. E., & Hamill, J. (2010). “Variability in kinematic coupling assessed by vector coding and continuous relative phase”. Journal of biomechanics, 43(13), 2554-2560. Pirker, W., & Katzenschlager, R. (2017). “Gait disorders in adults and the elderly”. Wiener Klinische Wochenschrift, 129(3), 81-95. Robertson, D. G. E., Caldwell, G. E., Hamill, J., Kamen, G., & Whittlesey, S. (2013). Research methods in biomechanics: Human kinetics. Ross, S. E., Guskiewicz, K. M., & Yu, B. (2005). “Single-leg jump-landing stabilization times in subjects with functionally unstable ankles”. Journal of athletic training, 40(4), 298. Stergiou, N. (2004). Innovative Analysis of Human Movement.‖ Human Kinetics. Leeds, UK. Waterman, B. R., Owens, B. D., Davey, S., Zacchilli, M. A., & Belmont Jr, P. J. (2010). “The epidemiology of ankle sprains in the United States”. Jbjs, 92(13), 2279-2284. Yen, S.-C., Chui, K. K., Corkery, M. B., Allen, E. A., & Cloonan, C. M. (2017). “Hip-ankle coordination during gait in individuals with chronic ankle instability”. Gait & posture, 53, 193-200. | ||
آمار تعداد مشاهده مقاله: 194 تعداد دریافت فایل اصل مقاله: 202 |