مطالعه و تحلیل مکان کشف بقایای تدفین نئاندرتال ها در غارها و پناهگاه های صخره ای در اوراسیا | ||
| پژوهش های باستان شناسی ایران | ||
| دوره 12، شماره 34، دی 1401، صفحه 7-31 اصل مقاله (1.45 M) | ||
| نوع مقاله: مقاله پژوهشی | ||
| شناسه دیجیتال (DOI): 10.22084/nb.2021.23010.2242 | ||
| نویسنده | ||
| هاجر علیخانی* | ||
| کارشناسی ارشد باستان شناسی، تهران، ایران. | ||
| چکیده | ||
| با کشف نخستین آثار از گورسپاری مردگان در دوران پارینه‌سنگی، موضوع پر اهمیت وجود تدفین در میان برخی از جوامع پیش‌ازتاریخ، به‌ویژه نئاندرتال‌ها مطرح شد. این دیدگاه همواره مورد بحث بوده و نظرات متفاوتی را درپی داشته است. از میان گونه‌های انسانی پدیدار شده، شواهد قابل‌توجهی از تدفین گونۀ نئاندرتال که در دورۀ پارینه‌سنگی میانی در سراسر اوراسیا می‌زیسته است، به‌دست آمد. در نوشتار پیش‌رو افزون‌بر، برشمردن ویژگی‌های گوناگون و توانایی‌های شناختی نئاندرتال‌ها که رفتار آئینی و پیچیدۀ تدفین مردگان یکی از مهم‌ترین آن‌ها به‌شمار می‌آید، برخی از محوطه‌های دارای بقایای تدفین نئاندرتال انتخاب شده و بقایای انسانی به‌جای‌مانده و فضای تدفین درون آن‌ها مورد سنجش و بررسی گرفته است. گفتنی است، بحث تدفین نئاندرتال‌ها بحثی پیچیده و تا اندازه‌ای مبهم بوده و موضوع اصلی پژوهش پیش‌رو نیست. این پژوهش در پایان به این پرسش پاسخ می‌دهد که بر چه اساسی باید موقعیت محل ایجاد کارگاه کاوش در غار یا پناهگاه صخره‌ای را انتخاب کرد و در حقیقت پیش‌زمینه‌ای به باستان‌شناس ارائه دهد که به‌طور معمول کاوش در غار را از کدام نقطه شروع کند؛ به‌طور مثال، اگر در پایان به این نتیجه برسیم که در بیشتر غارها بقایای انسانی معمولاً در قسمت‌های پیشین آن قرار داشته‌اند، کاوش خود را از این ناحیه آغاز کنیم. در این‌زمینه با درنظر گرفتن فرم، نقشه و در برخی موارد برش یا سکشنی که از هر محوطه موجود بوده است و نیز تقسیم‌بندی آن‌ها به چهار بخش هم‌اندازه، نقاط وجود بقایا شناسایی شدند. در پی آن، مشاهده شد که به‌طور متوسط بقایا درکدام ناحیه از غارها یا پناه‌گاه‌ها بیشتر و در کدام قسمت از آن‌ها کمتر بوده است. این روند به‌طور جداگانه و در بازه‌های زمانی و مکانی مختلف بررسی شد و تنوع و تغییرات آن در طول زمان و در گسترۀ جغرافیایی زیست نئاندرتال‌ها مورد مطالعه قرار گرفت. بر این‌اساس نئاندرتال‌های 130 تا 70 هزار سال پیش و نئاندرتال‌های 70 تا 40 هزار پیش و هم‌چنین نئاندرتال‌های اروپا و آسیا به‌طور جداگانه مورد بررسی قرار گرفتند تا مشخص شود هر گروه از آن‌ها پیکر درگذشتگان خود را معمولاً در کدام قسمت از غارها یا پناه‌گاۀ صخره‌ای قرار می‌داده‌اند. | ||
| کلیدواژه‌ها | ||
| انسان نئاندرتال؛ پارینه سنگی میانی؛ اوراسیا؛ تدفین؛ غار؛ پناهگاه صخره ای | ||
| مراجع | ||
|
- تترسال، ایان، 1393، در پیدایش انسان. ویراستۀ حامد وحدتینسب، صص: 43_27، تهران: انتشارات ایران نگار.
- دارک، کن. آر، 1393، مبانی نظری باستان‌شناسی. ترجمۀ کامیار عبدی، چاپ سوم، تهران: مرکز نشر دانشگاهی.
- وحدتینسب، حامد؛ و جوهر، آذر، 1396، انسان نئاندرتال (برگرفته از کتاب نئاندرتال‌ها، نوشتۀ فریدمن شرنک و استفانی مولر). تهران: انتشارات ندای تاریخ.
- وحدتینسب، حامد؛ و دریاب، سمن، 1393، «انسان نئاندرتال: مرگ و مرگ‌آگاهی». پژوهش‌های باستان‌شناسی ایران، 4 (1): 141-139.
- وحدتینسب، حامد؛ و شیخ‌السلامی، امیرسامان، 1397، جنگ و خشونت در جوامع پیش‌ازتاریخ. تهران: انتشارات ندای تاریخ.
- وحدتینسب، حامد؛ و هاشمی، میلاد، 1394، «نخستین انسان در ایران» مطالعات ایران‌شناسی، 2: 1-22.
- Bar-Yosef, O. et al., 1992, “The Excavations in Kebara Cave, Mt. Carmel”. Current Anthropology, 33: 497-549.
- Bar-Yosef, O., 2002, “The Upper Paleolithic Revolution”. Annual Review Anthropology, 31: 363–93.
- Belfer-Cohen, A. & Hovers, E., 1992, “In The Eye of The Beholder: Mousterian and Natufian Burials in the Levant”. Current Anthropology, 33: 463–71.
- Binant, P., 1991, “La Préhistoire de la Mort: Les Premières Sépultures en Europe”. Scholarly Journals, 50: 278.
- Bonifay, E., 1964, “La Grotte de Regourdou (Montignnac, Dordogne): Stratigraphie et Industrie Lithic Moistérienne”. l'Anthropologie, 68: 49-64.
- Bouyssonie, A.; Bouyssonie, J. & Brdon, L., 1908, “Découverte d'un Squelette Humain Moustérien à La Bouffia de la Chapelle-aux-Saints”. l'Anthropologie, 19: 513-18.
- Capitan, L. & Peyrony, D., 1910, “Deux squelettes humains au milieu de foyers de l'époque moustérienne”. Revue de L'Ecole d'Anthropologie, 19: 402-9.
- Chase, P. G. & Dibble, H. L., 1987, “Middle Paleolithic Symbolism: A Review of Current Evidence and interpretations”. Journal of Anthropological Archaeology, 6: 263–96.
- Cowgill, L. W., Trinkaus, E. & Zeder, M., 2007, “Shanidar 10: A Middle Paleolithic Immature Distal Lower Limb from Shanidar Cave, Iraqi Kurdistan”. Journal of Human Evolution, 53 (2): 213-223.
- Dark, K. A., 2014, Theoretical foundations of archaeology. Translated by: Kamiar Abdi, Third edition, Tehran: Academic Publishing Center.
- Duckworth, W. L. H., 1912, Prehistoric Man. University Lecturer in Phvsical Anthropology, Cambridge.
- Gargett, R. H., 1999, “Middle Palaeolithic burial is not a dead issue: the view from Qafzeh, Saint_Césaire, Kebara, Amud, and Dederiyeh”. Journal of Human Evolution, 37: 27-90.
- Gargett, R. H., 1989, “Grave Shortcomings: The Evidence For Neandertal Burial”. Current Anthropology, 30 (2): 157- 190.
- Hovers, E., 2001, “Territorial Behavior in the Middle Paleolithic of the Southern Levant”. in: Conard, N. J., 2001, Settlement Dynamics of the Middle Paleolithic and Middle Stone Age, Kerns Verlag, Tübingen Germany: 123–152.
- Jelinek, A., 2013, “Neandertal Lithic Industries at La Quina”. Cambridge Archaeological Journal, 23(3): 559-561.
- Koutamanis, D., 2012, The Place of the Neanderthal Dead: Multiple burial sites and mortuary space in the Middle Palaeolithic of Eurasia. B. A diss, Leiden University, Faculty oArchaeology.
- Movius, H. L., 1935, The Mousterian Cave of Teshik-Tash, Southeastern Uzbekistan. Central Asia. Hugh Hencken, 1953.
- Pelletier, M. et al., 2017, “Rabbits in the Grave! Consequences of Bioturbation on the Neandertal “Burial” at Regourdou (Montignac-sur-Vézère, Dordogne)”. Journal of Human Evolution, 110: 1 17.
- Pettitt, P., 2002, “The Neanderthal Dead: Exploring Mortuary Variability in Middle Paleolithic Eurasia”. In Before Farming, (1): 1-19.
- Pettitt, P., 2011, The Palaeolithic Origins of Human Burial. London: Routledge.
- Peyrony, D., 1930, Le Moustier: Ses Gisements, ses Industries, ses Couches Géologiques. Libr. Émile Nourry, 1930.
- Peyrony, D., 1934, “La Ferrassie: Moustérien, Périgordien, Aurignacien”. Préhistoire, 3: 1-92.
- Pomeroy, E. et al., 2017, “Newly Discovered Neanderthal Remains from Shanidar Cave, Iraqi Kurdistan, and Their Attribution to Shanidar 5”. Journal of Human Evolution, 111: 102-118.
- Pomeroy, E. et al., 2019, “New Neanderthal Remains Associated with the ‘Flower Burial’ at Shanidar Cave”. Antiquity, 94 (373): 11–26.
- Rink, W. J., 1995, “ESR Ages for Krapina Hominids”. Nature, 378 (6552): 24.
- Schrenk, F. & Müller, S., 2009, The Neanderthals. Translated in to English by Phyllis G. Jestic, New York: Verlage C. H. Beck.
- Schwartz, J. H.; Tattersall, I. & Holloway, R. L., 2001, The Human Fossil Record: Terminology and Craniodental Morphology of Genus Homo (Europe). Wiley-Liss.
- Schwartz, J. H.; Tattersall, I. & Holloway, R. L., 2003, The Human Fossil Record: Craniodental Morphology of Genus Homo (Africa and Asia). Wiley-Liss.
- Solecki, R., 1971, Shanidar: The first flower people. New York: Knopf.
- Solecki, R., 1959, Three Adult Neanderthal Skeletons From Shanidar Cave, Northern Iraq. Washington: Smithsonian Institution.
- Solecki, R., 1977, The implications of the Shanidar cave Neanderthal flower burial. Annals of the New York Academy of Sciences.
- Stefoff, R., 2010, Ice Age Neanderthals (Human: An Evolutionary History). New York: Benchmark Books.
- Tattersall, I., 2014, In the Genesis of Man. Edited by: Hamed Vahdati-Nasab, Tehran: Iran Negar Publications.
- Trinkaus, E., 1982, “Trauma among the Shanidar Neanderthals”. American Journal of Physical Anthropology, 57: 61-76.
- Trinkaus, E., 1995, “Neanderthal Mortality Patterns”. Journal of Archaeological Science, 22 (1): 121-142.
- Vahdati Nasab, H. & Johar, A., 2017. Neanderthal Man (taken from the book Neanderthals. written by: Friedman Schrank and Stephanie Muller). Tehran: Neday e Tarikh Publications.
- Vahdati Nasab, H. & Daryab, S., 2014, “Neanderthal man: death and death consciousness”. Iranian Archaeological Research, 4 (1): 139-141.
- Vahdati Nasab, H. & Sheikh Al-Salami, A. S., 2017, War and violence in prehistoric societies. Tehran: Neday-e Tharihk Publications.
- Vahdati Nasab, H. & Hashemi, M., 2015, “The first man in Iran”. Iranian Studies, 2: 22-1.
- Vincent, H. S. & Terinkaus, E., 1998, “La Quina 9 and Neandertal Mandibular Variability”. Cahiers du Centre de Recherches Anthropologiques, 10 (3): 293-324.
| ||
|
آمار تعداد مشاهده مقاله: 522 تعداد دریافت فایل اصل مقاله: 475 |
||