مبانی مشروعیت حق حاکمیت مردم در اندیشه سیاسی امام خمینی(ره) | ||
پژوهشنامه انقلاب اسلامی | ||
دوره 11، شماره 38، اردیبهشت 1400، صفحه 53-67 اصل مقاله (711.46 K) | ||
نوع مقاله: مقاله پژوهشی | ||
شناسه دیجیتال (DOI): 10.22084/rjir.2021.22819.3198 | ||
نویسندگان | ||
سید محمد رضا مرندی* 1؛ روح الله جلالی اصل2 | ||
1استادیار گروه فقه سیاسی دانشگاه شهید بهشتی | ||
2دانشآموخته حوزه علمیه قم، دانشجوی دکترای انقلاب اسلامی دانشگاه تهران | ||
چکیده | ||
هدف: فهم «اندیشه سیاسی امامخمینی» بهعنوان بنیانگذار جمهوری اسلامی ایران و به تبع آن، درک زیربنای فکری نظام سیاسی جدید در ایران پس از انقلاب اسلامی، از اهمیت والایی برخوردار است. جمهوری اسلامی، بر اساس دو رکن اسلامیت و جمهوریت بنا گردیده است. نوع نقش و جایگاه مردم در تعیین معادلات قدرت، امری مهم و مؤثر بوده و از اینرو همیشه مورد منازعه اندیشمندان سیاسی بوده است. پرسش اصلی در این نوشتار این است که مبنای مشروعیت نظام سیاسی از دیدگاه امام چه بوده است. روششناسی پژوهش: نوع پژوهش ما در این نوشتار، بنیادی و بر اساس روش پژوهش تحلیلی است. یافتهها: برخی معتقدند که امامخمینی(ره)، نقش مردم در حاکمیت را مهم و ضروری اما بعد از تضمین اسلامیت آن، دانسته و برای مردم صرفاً نقشی در حد ایجاد مقبولیت و فعلیت قائل بوده است. برخی دیگر با توجه به برجسته کردن نظرات ایشان در خصوص تعیینکننده بودن رأی مردم، اراده مردم را موجب مشروعیت بخشی نظام سیاسی میدانند. در این میان برخی نیز معتقدند که امامخمینی(ره) مشروعیت حکومت را دارای دو رکن الهی- مردمی میداند که و بدون یکی و با وجود دیگری مشروعیت نظام سیاسی ناقص میماند و بهطور کامل محقق نمیشود. نتیجهگیری: بررسی و مقایسه توصیفی نظرات مختلف و صریح امامخمینی(ره) گویای این سخن است که امامخمینی(ره) ضمن پذیرش «ولایت عامه فقها» قائل به مشروعیت دوگانه الهی- مردمی حکومت است. | ||
کلیدواژهها | ||
امام خمینی؛ حاکمیت؛ مردمسالاری؛ مقبولیت؛ مشروعیت؛ مشروعیت دوگانه | ||
مراجع | ||
| ||
آمار تعداد مشاهده مقاله: 661 تعداد دریافت فایل اصل مقاله: 352 |