-   قرآن­کریم. (1384). ترجمه ناصرمکارم شیرازی. قم: مدرسه امام علی­ابن­ابی­طالب.

-   اسعدی، سمانه. (1394). «ویژگی­های افراد خردمند بر پایه نظریه­های ضمنی: با نگاهی بر تفاوت گروه­های سنی و جنسیتی». پژوهش­نامه روانشناسی مثبت. سال 1، شماره 1، 66-51.

-   اکبری، عباس؛ هاشمی­، سهیلا و خبازی­کناری، مهدی. (1395). «بررسی ویژگی­های روانسنجی مقیاس خردمندی». پژوهش­نامه روانشناسی مثبت. سال 2، شماره 2، 34-19.

-   الهی، فاطمه؛ مهدوی­نژاد، حسین و دلشاد­تهرانی، مصطفی. (1394). «جایگاه عقل در معرفت دینی از دیدگاه امام­علی(ع)». پژوهش­نامۀ علوی. سال 6، شماره 2، 27-1.

-   بدیعیان گورتی، راضیه؛ میرشاه جعفری، ابراهیم و لیاقتدری، محمدجواد. (1388). «خردورزی و شیوه­های خردپروری در سیرۀ امام­حسین(ع) با تأکید بر واقعه عاشورا». تربیت اسلامی. سال 4، شماره 9، 23-9.

-   پاینده، ابوالقاسم. (1382). نهج­الفصاحه: مجموعه کلمات قصار حضرت رسول(ص) با ترجمه فارسی بانضمام فهرست موضوعی. تهران: دنیای دانش.

-   حرعاملی، محمدبن­حسن. (1414ق). تفصیل وسائل الشیعه الی تحصیل مسائل الشریعه. قم: موسسة أل‌البیت(ع)لاحیاء التراث.

-   دشتی، محمد. (1379). ترجمه نهج­البلاغه. قم :انتشاراتی حضور.

-   سپهریان آذر، فیروزه و ستاری، راحله. (1395). «بررسی رابطه کانونی ابعاد خرد و سبک­های هویتی». اندیشه‌های نوین تربیتی. سال12، شماره 2، 114-95.

-   سیاوشی، کرم و فاضلیان، سید­جواد. (1394). «دعوت به تعقل و نشانه­های عقل­گرایی در نهج­البلاغه». پژوهشنامه نهج البلاغه. سال 3، شماره 12، 89-71.

-   شهیدی، جعفر. (1378). ترجمه نهج البلاغه. تهران­: شرکت انتشارات علمی و فرهنگی.

-   طبرسی، حسن­بن فضل. (1425ق). مکارم الأخلاق. قم: مؤسسه نشر الاسلامی.

-   فقهی­زاده، عبدالهادی و چینی­فروشان، طاهره. (1390). «تقابل عقل و هوا در کلام امام­علی(ع)». پژوهش­نامه علوی. سال 2، شماره 2، 104-91.

-   قاسمی حامد، مرتضی و معارف، مجید. (1398). «آثار به‌کارگیری عقل در نهج‌البلاغه». پژوهش­نامه علوی. سال 10، شماره 1، 49-21.

-   کردنوقابی، رسول. (1396). روانشناسی خرد. تهران: انتشارات ارجمند.

-   کردنوقابی، رسول و نبی­زاده، صفدر. (1396). «تبیین خرد براساس هوش معنوی و جهت­گیری مذهبی». پژوهش­های روانشناختی. سال 20، شماره 1، 90-76.

-   کردنوقابی، رسول؛ نبی­زاده، صفدر و حدادی، فاطمه. (1396). «بررسی نقش تبیین­کنندگی سبک­های هویت و اعتقادات دینی در سازه خردورزی». مجله روان­شناسی و دین. سال 10، شماره 1، 158-137.

-   کریمی، محمد؛ دل­افکار، علیرضا و جعفری، رضا. (1396). «مؤلفه­های عقلانیت سیاسی مردم براساس نظام حق و تکلیف در نهج­البلاغه». پژوهشنامه نهج‌البلاغه. سال 5، شماره 17، 93-75.

-   کلینی، محمدبن یعقوب. (1387). اصول کافی. ترجمه و شرح: سیدمهدی آیت­اللهی. تهران: جهان­آرا.

-   مکارم شیرازی، ناصر. (1390). پیام امام امیرالمؤمنین(ع): شرح تازه و جامعی بر نهج­البلاغه. قم: انتشارات امام علی­بن­ابی­طالب(ع).

-  Ardelt, M. (2003). “Empirical assessment of a three-dimensional wisdom scale”. Research on Aging, 25(3), 275-324.

-  Ardelt, M. (2011). “The Measurement of Wisdom: A Commentary on Taylor, Bates, and Webster's Comparison of the SAWS and 3D-WS”. Experimental Aging Research, 37(2), 241-255.

-  Baltes, P. B., Smith, J. (2008). “The fascination of wisdom: Its nature, ontogeny, and function”. Perspectives on Psychological Science, 3(1), 56-64.

-  Baltes, P. B., Staudinger, U. M. (2000). “Wisdom: A metaheuristic (pragmatic) to or-chestrate mind and virtue toward excellence”. American Psychologist, 55(1), 122-136.

-  Bruya, B., Ardelt, M. (2018). “Wisdom can be taught: A proof-of-concept study for fostering wisdom in theclassroom”. Learning and Instruction, 58, 106-114.

-  Conley, J. J. (1984). “The hierarchy of consistency: A review and model of longitudinal findings on adult individual differences in intelligence, personality and self-opinion”. Personality and Individual Differences, 5(1), 11-25.

-  De Michelis, C., Ferrari, M., Rozin, T., Stern, B. (2015). “Teaching for wisdom in an intergenerational high-school-English class”. Educational Gerontology, 41(8), 551-566.

-  Jifa, G. (2013). “Data, Information, Knowledge, Wisdom and Meta-Synthesis of Wisdom-Comment on Wisdom Global and Wisdom Cities”. Procedia Computer Science, 17, 713-719.

-  Kramer, D. A. (2000). “Wisdom as a Classical Source of Human Strength: Conceptualization and Empirical Inquiry”. Journal of Social and Clinical Psychology, 19(1), 83-101.

-  Kunzmann, U., Baltes, P. B. (2003). “Wisdom-related knowledge: Affective, motivational, and interpersonal correlates”. Personality and Social Psychology Bulletin, 29(9), 1104-1119.

-  Roberts, B. W., Walton, K. E., Viechtbauer, W. (2006). “Patterns of mean-level change inpersonality traits across the life course: A meta-analysis of longitudinal studies”. Psychological Bulletin, 132(1), ­1-25.

-  Staudinger, U. M., Baltes, P. (1996). “Interactive minds: A facilitative setting for wisdom-related Performance?” Journal of Personality and Social Psychology, 71(4), 746-762.

-  Staudinger, U. M., Gluck, J. (2011). “Psychological wisdom research: Commonalities and differences in a growing field”. Annual Review of Psychology, 62(1), 215-241.

-  Sternberg, R. J. (1998). “A Balance Theory of Wisdom”. Review of General Psychology, 2(4), 347-365.

-  Sternberg, R. J. (2004). “What is wisdom and how can we develop it?”. The Annals of the American Academy of Political and Social Science, 591(1), 164-174.

-  Webster, J. D. (2003). “An exploratory analysis of a self-assessed wisdom scale”. Journal of Adult Development, 10(1), 13-22.

-  Webster, J. D. (2007). “Measuring the character strength of wisdom”. International Journal of Aging and Human Development, 65(2), 163-183.

-  Yang, S. Y. (2013). “Wisdom and good lives: A process perspective”. New Ideas in Psychology, 31(3), 194-210.

-  Yang, S. Y. (2014). “Wisdom and learning from important and meaningful life experiences”. Journal of Adult Development, 21(3), 129-146.