سرمایه ی انسانی، سرمایه ی اجتماعی و رشد اقتصادی مطالعه ی موردی اقتصاد ایران (1387-1350) | ||
فصلنامه مطالعات اقتصادی کاربردی ایران | ||
مقاله 6، دوره 1، شماره 2، شهریور 1391، صفحه 145-176 اصل مقاله (970.69 K) | ||
نویسندگان | ||
علی حسین صمدی* 1؛ حسین مرزبان1؛ کوثر اسدیان فلاحیه2 | ||
1استادیار بخش اقتصاد دانشگاه شیراز | ||
2کارشناس ارشد اقتصاد دانشگاه شیراز | ||
چکیده | ||
هدف اصلی این مقاله، بررسی رابطه ی علیت میان سرمایه ی اجتماعی، سرمایهی انسانی و رشد اقتصادی در ایران طی دوره ی 1387-1350 است. برای رسیدن به این هدف از آزمون مانایی با وجود شکست ساختاری زیوت - اندریوز (1992) و همچنین آزمون علیت تودا – یوماموتو (1995) جهت بررسی مسأله ی علیت استفاده شده است. نتایج این مطالعه نشان می دهد که هرچند نتایج نسبت به انتخاب شاخص ها حساس بوده است، اما با اغلب شاخص های نماینده ی سرمایه ی اجتماعی: 1- سرمایه ی انسانی علت تشکیل سرمایه ی اجتماعی است؛ 2- سرمایه ی اجتماعی و رشد اقتصادی با در نظر گرفتن نفت، رابطهی علیت دو طرفه ای دارند؛ 3- سرمایه ی اجتماعی، علت رشد اقتصادی بدون در نظر گرفتن نفت است. | ||
کلیدواژهها | ||
سرمایه ی انسانی؛ سرمایه ی اجتماعی؛ رشد اقتصادی؛ علیت؛ اقتصاد ایران | ||
آمار تعداد مشاهده مقاله: 4,101 تعداد دریافت فایل اصل مقاله: 2,631 |