رابطه تأثیر نوآوری بر سهم بازار در صنایع نساجی، چرم و پوشاک ایران | ||
| فصلنامه مطالعات اقتصادی کاربردی ایران | ||
| مقاله 4، دوره 1، شماره 1، خرداد 1391، صفحه 63-97 اصل مقاله (339.12 K) | ||
| نویسندگان | ||
| حسین اصغرپور* 1؛ فیروز فلاحی2؛ فرهاد خداداد کاشی3؛ محسن پور پور عبادالهان کویچ2؛ علی دهقانی4 | ||
| 1دانشیار دانشکده اقتصاد، مدیریت و بازرگانی دانشگاه تبریز | ||
| 2استادیار دانشکده اقتصاد، مدیریت و بازرگانی دانشگاه تبریز | ||
| 3دانشیار سازمان مرکزی دانشگاه پیام نور | ||
| 4دانشجوی دکتری اقتصاد صنعتی دانشگاه تبریز | ||
| چکیده | ||
| هدف اصلی این مقاله بررسی اثر نوآوری بر سهم بازار در صنایع نساجی، چرم و پوشاک ایران (کدهای 4 رقمی) است. مطابق ادبیات سازمان و اقتصاد صنعتی، رابطه بین نوآوری و سهم بازار به صورت غیرخطی و به صورت U معکوس است. این رابطه در ادبیات به فرضیه شومپیتر معروف شده است. در این مقاله تلاش شده است با استفاده از دادههای مربوط به کارگاههای صنعتی 10 نفر کارکن و بیشتر نساجی، چرم و پوشاک ایران با کد چهار رقمی طی سالهای 1374-1386 فرضیه شومپیتر به بوته آزمون گذارده شود. برای این منظور از روش غیرخطی LSTR (روش رگرسیونی انتقال ملایم لجستیک) برای تخمین مدل استفاده شدهاست. نتایج این مطالعه حاکی از وجود رابطه غیرخطی بین نوآوری و سهم بازار در صنایع نساجی، چرم و پوشاک ایران است. تشویق و حمایت دولت از فعالیتهای نوآورانه در صنایع نساجی، چرم و پوشاک ایران، به منظور ارتقاء سهم بازار بنگاههای فعال در صنایع مذکور، مهمترین توصیه سیاستی این مطالعه است. علاوه بر این، غیرخطی بودن رابطه بین سهم بازار و نوآوری در صنایع نساجی، چرم و پوشاک ایران بیانگر آن استکه حد بهینهای از هزینههای تحقیق و توسعه وجود دارد که سهم بازار صنایع مذکور را حداکثر میکند. | ||
| کلیدواژه‌ها | ||
| نوآوری؛ سهم بازار؛ صنایع نساجی؛ چرم و پوشاک ایران؛ رویکرد غیرخطی | ||
|
آمار تعداد مشاهده مقاله: 5,142 تعداد دریافت فایل اصل مقاله: 2,451 |
||