آسیب‌شناسی اخلاقی کارگزاران حکومت دینی در نهج‌البلاغه | ||
| فصلنامه پژوهشنامه نهج البلاغه | ||
| مقاله 1، دوره 4، شماره 15، آذر 1395، صفحه 1-20 اصل مقاله (481.1 K) | ||
| نوع مقاله: مقاله پژوهشی | ||
| شناسه دیجیتال (DOI): 10.22084/nahj.2016.1637 | ||
| نویسندگان | ||
| محمد شریفی* 1؛ مجتبی فایق2 | ||
| 1استادیار گروه علوم قرآن و حدیث دانشگاه مازندران | ||
| 2دکتری علوم قرآن و حدیث پژوهشکده نهج‌البلاغه | ||
| چکیده | ||
| کارگزاران هر حکومت، اعم از دینی و غیردینی، به همان میزان که از منصب و اختیارات و امکانات حکومتی، برخوردارند؛ در معرض انواع آفات و آسیبها نیز قرار دارند. در این مجال، عوامل آسیبزا، پیامدهای ناگوار اجتماعی، سیاسی و اقتصادی ناشی از آن‌ها و راهکارهای پیشگیری از آسیبها با عنایت به رویکردهای حکومت عَلوی مورد بررسی قرار گرفته است. پژوهش حاضر که با روش توصیفی- تحلیلی از میان انواع آسیبها، آسیب‌های اخلاقی کارگزاران و مسؤولان حکومت دینی را با تأکید بر نهج‌البلاغه بررسی کرده است به این نتیجه رسید که: مهمترین آسیبها و آفات اخلاقی کارگزاران حکومت دینی عبارت است از: تکبر؛ دنیا‌دوستی؛ خشونت و ستمگری. عوامل مؤثر در ایجاد این آسیبها عجب، ضعف شخصیت، جهل، هوای نفس و قدرت‌زدگی ناشی از به دست آوردن منصب حکومتی است. راه‌های پیشگیری و مقابله با آسیب‌های اخلاقی کارگزاران، سفارش حاکمان و مدیران ارشد به تواضع و فروتنی، زهدگرایی، مدارا و خوشرفتاری و عدالتگرایی و التزام به واجبات دینی است. | ||
| کلیدواژه‌ها | ||
| آسیب‌شناسی اخلاقی؛ کارگزاران؛ حکومت دینی؛ نهج‌البلاغه | ||
| مراجع | ||
|
- قرآن کریم. - نهج‌البلاغه. (1379). ترجمه و شرح علینقی فیضالاسلام. تهران: انتشارات فقیه. - ابن ابی جمهور، محمد بن زین‌الدین. (1405). عوالی اللئالی العزیزیة فی الاحادیث الدینیة. قم: دارالسید الشهدا. - ابن‌بابویه، محمد بن علی. (1376).الأمالی. تهران: کتابچی. - ---------------. (1362).الخصال. قم: جامعه مدرسین. - ---------------. (1378). عیون أخبار الرضا. تهران: جهان. - ---------------. (1403). معانی الأخبار. قم: انتشارات اسلامی. - ابن حیون، نعمان بن محمد. (1385). دعائم الاسلام. قم: موسسه آل البیت. - ابن درید، محمد بن حسن. (بیتا). جمهرة اللغة. بیروت: دارالعلم للملایین. - ابن سیده، علی بن اسماعیل. (بیتا). المحکم و المحیط الاعظم. بیروت: دار الکتب العلمیة. - ابن شعبه حرانی، حسن بن علی. (1404). تحف العقول عن آل الرسول. قم: جامعه مدرسین. - ابن شهر آشوب مازندرانی. (1379). مناقب آل ابیطالب. قم: علامه. - ابن طاووس، علی بن موسی. (1348).اللهوف علی قتلی الطفوف. ترجمۀ احمد فهری زنجانی. تهران: جهان. - ابن فهد حلی، احمد بن محمد. (1407). عدة الداعی و نجاح الساعی. قم: دارالکتب الاسلامی. - ازهری، محمد بن احمد. (بیتا).تهذیب اللغة. بیروت: دار احیاء التراث العربی. - خوانساری، محمد بن حسین. (1366). شرح غررالحکم و دررالکلم. تهران: دانشگاه تهران. - برقی، احمد بن محمد. (1371). المحاسن. قم: دارالکتب الاسلامیه. - بروجردی، آقا حسین. (1386). جامع أحادیث الشیعة. تهران: فرهنگ سبز. - تمیمی آمدی، عبد الواحد بن محمد. (1366). تصنیف غررالحکم و دررالکلم. قم: دفتر تبلیغات. - جوهری، اسماعیل بن حماد. (بیتا). الصحاح. بیروت: دارالعلم للملایین. - دیلمی، حسن بن محمد. (1412).ارشاد القلوب الی الصواب. قم: الشریف الرضی. - زمخشری، محمود بن عمر. (1386). مقدمة الأدب. تهران: مؤسسه مطالعات اسلامی دانشگاه تهران. - شهید ثانی، زین‌الدین بن علی. (1409). منیة المرید. قم: مکتب الاعلام الاسلامی. - صاحب بن عباد، اسماعیل بن عباد. (بیتا).المحیط فی اللغة. بیروت: عالم الکتب. - طوسی، محمد بن الحسن. (1414).الامالی. قم: دارالثقافه. - فراهیدی، خلیل بن احمد. (بیتا). کتاب العین. قم: نشر هجرت. - قرشی، علی‌اکبر. (1371). قاموس قرآن. تهران: دارالکتب الاسلامیه. - قمی، عباس. (1411). سفینة البحار و مدینة الحکم و الآثار. قم: اسوه. - کلینی، محمد بن یعقوب. (1407). الکافی. تهران: دارالکتب الاسلامیه. - منسوب به جعفر بن محمد. (1400). مصباح الشریعة. بیروت: اعلمی. - مصباح یزدى، محمدتقى. (1391). ره‌توشه: پندهای پیامبر(صلى الله علیه وآله) به ابوذر. تحقیق و نگارش: کریم سبحانی. قم: انتشارات مؤسسه آموزشى و پژوهشى امام خمینى (قدس سره). - مفید، محمد بن محمد. (1413). الامالی. قم: کنگره شیخ مفید. - نراقی، احمد. (1377). معراج السعادة. قم: هجرت. - نراقی، محمدمهدی. (بیتا). جامع السعادات. بیروت: اعلمی. نوری، حسین بن محمدتقی. (1408). مستدرک الوسائل و مستنبط المسائل. قم: مؤسسه آل البیت. | ||
|
آمار تعداد مشاهده مقاله: 1,602 تعداد دریافت فایل اصل مقاله: 1,571 |
||