نظریه بازی ها و نقش آن در تعیین سیاست های بهینه در تقابل استراتژیک بین سیاست گذار پولی و مالی (کاربردی از نظریه بازی های دیفرانسیلی و استاکلبرگ) | ||
| فصلنامه مطالعات اقتصادی کاربردی ایران | ||
| مقاله 1، دوره 5، شماره 18، مرداد 1395، صفحه 1-34 اصل مقاله (1.06 M) | ||
| نوع مقاله: مقاله پژوهشی | ||
| شناسه دیجیتال (DOI): 10.22084/aes.2016.1492 | ||
| نویسندگان | ||
| داود محمودی نیا* 1؛ رحیم دلالی اصفهانی2؛ جکوب انجوردا3؛ رسول بخشی دستجردی4 | ||
| 1دانشجوی دکتری اقتصاد دانشگاه اصفهان | ||
| 2استاد گروه اقتصاد دانشگاه اصفهان | ||
| 3دانشیار گروه اقتصاد و ریاضی دانشگاه تیلبرگ هلند | ||
| 4دانشیار گروه اقتصاد دانشگاه اصفهان | ||
| چکیده | ||
| در این مقاله چندین هدف دنبال میشود. در ابتدا به بررسی مفهوم نظریه بازیها و چگونگی شکلگیری مفاهیم کاربردی و بنیادی آن پرداخته‌شده است و سپس این موضوع که چگونه کارهای فن نیومن و مورگن اشتاین (1944) و جان نش (1950-1953)، سبب شکلگیری نظریه بازی مدرن شد، مورد بررسی قرار می‌گیرد. با بررسی چگونگی ورود نظریه بازی در فضای اقتصاد کلان مدرن، متوجه دستاوردهای عظیمی می‌شویم؛ این دستاوردها را میتوان مدیون کار کیدلند و پرسکات (1977) دانست. در این بررسی، دلیل اهمیت بازیهای دیفرانسیلی برای ما روشن میشود. برای بررسی کاربردی این نحوه از تقابل استراتژیک، در ادامه مقاله، تلاش شده است در قالب بازی استاکلبرگ یا همان بازی رهبر- پیرو با ساختار اطلاعاتی حلقه باز و بازخورد در چارچوب مدل تابلینی (1986)، مدل تعادلی برای اقتصاد ایران را طراحی و شبیه سازی نماییم. نتایج نشان میدهد که سرعت همگرایی به سمت تعادل در بازی با اطلاعات حلقه باز بیش از بازی با اطلاعات بازخورد است و همچنین سطح بدهی تعادلی در وضعیت پایا در بازی با اطلاعات بازخورد کمتر از بازی با اطلاعات حلقه باز است. همچنین نتایج حاصل از این مدل نشان میدهد که در بازی رهبر پیرو بین دولت و بانک مرکزی، میتوان سطح بدهی را به سطح هدف و مطلوب آن نزدیک کرد و حتی دولت میتواند با استفاده بهینه از درآمدهای نفتی، مانع از انتشار پول بیش از اندازه توسط بانک مرکزی شود. | ||
| کلیدواژه‌ها | ||
| نظریه بازیها؛ بازیهای دیفرانسیلی؛ بازیهای استاکلبرگ؛ سیاست پولی و مالی؛ اقتصاد ایران | ||
| مراجع | ||
|
عبدلی، قهرمان (1388)؛ تخمین نرخ تنزیل اجتماعی برای ایران، پژوهشنامه اقتصادی، سال 9، شماره 3، 156-135. Aarle, B.; Bovenberg, L. and Raith, M. (1995); Monetary and fiscal policy interaction and government debt stabilization, Journal of Economics, 62, 111-140.
Aarle, B.; Bovenberg, L. and Raith, M. (1997); Is there a tragedy of a common Central Bank? A dynamic analysis. Journal of Economic Dynamics and Control, 21,417-447.
Alesina, A. and Tabellini, G. (1987); Rules and Discretion with No coordinated Monetary and Fiscal Policies. Economic Inquiry, 25(4), 619-630.
Barro, R. and Gordon, D. (1983); A Positive Theory of Monetary Policy in a Natural-Rate Model, Journal of Political Economy, 91(3), June, 589-610.
Barro, R. and Gorden, D. (1983); Rules, Discretion, and Reputation in a Model of Monetary Policy, Journal of Monetary Economics, 12, 20-101.
Bartolomeo, G. and Gioacchino, D. (2008); Fiscal-monetary policy coordination and debt management: a two-stage analysis, Empirica, 35, 433-448
Basar, T. and Olsder, G. (1999); Dynamic Non cooperative game theory. SIAM. Philadelphia.
Bauso, D. (2014); Game theory: models, numerical methods and applications, Foundations and Trends® in Systems and Control: Vol. 1: No. 4, 379-522.
Bohn, H. (1991); The Sustainability of Budget Deficits with Lump-Sum and with Income-Based Taxation, Journal of Money, Credit and Banking, Vol. 23, No. 3, 580-604.
Carmichael, F. (2005); A Guide to Game Theory, Published by Financial Times.
Collignon, S. (2012); Fiscal policy rules and the sustainability of public debt in Europe, International Economic Review, Vol. 53, No. 2, May 2012.
Darby, M. (1984); Some pleasant monetarist Arithmetic, Federal Reserve bank of Minneapolis Quarterly Review, vol 8 No 2.
Dimand, M. and Dimand, R. (1996); The history of game theory, volume 1, Routledge research.
Dixit, A. and Lambertini, L. (2000); Fiscal discretion destroys monetary commitment. Working paper, Princeton and UCLA.
Dixit, A. and Lambertini, L. (2003); Interactions of Commitment and Discretion in Monetary and Fiscal Policies. American Economic Review, 93(5): 1522-1542
Dockner, E.; Jergensen, S.; Van Long, N. and Sorger, G. (2000); Differential Games in Economics and Management Science, Cambridge University Press.
Engwerda, J. C. (2005); LQ Dynamic Optimization and Differential Games. John Wiley & Sons.
Engwerda, J.; Van Aarle, B.; Plasmans, J. and Weeren, A. (2013); Debt stabilization games in the presence of risk premia. Journal of Economic Dynamics & Control. 37, 2525-2546.
Friedman, J. W. (1992); The interaction between game theory and theoretical industrial economies, Scottish Journal of Political Econocy vol. 39(4), 353-73.
Friesz, T. (2010); Dynamic Optimization and Differential Games, Springer.
Issler, J. and Lima, L. (2000); Public debt sustainability and endogenous seigniorage in Brazil: time-series evidence from 1947–1992, Journal of Development Economics, Vol. 62, 131-147.
Kuhn, H.; Harsanyi, J.; Selten, R.; Weibull, J.; Van Damme, E. and Nash, J. (1994); The work of john Nash in game theory, Nobel Seminar.
Kydland, F. and Prescott, E. (1977); Rules Rather Than Discretion: The Inconsistency of Optimal Plans, Journal of Political Economy, 85, 473-490.
Lewin, J. (1994); Differential Games, Printed at the Alden Press, Oxford.
Maschler, M.; Solan, E. and Zamir, S. (2013); Game Theory, Cambridge University Press.
Miller, P. and Sargent, T. (1984); A reply to Darby, Federal Reserve bank of Minneapolis Quarterly Review, Vol 8, No 2.
Myerson, R. (1999); Nash Equilibrium and the History of Economic Theory, Journal of Economic Literature, 37(3): 1067-1082.
Nash, J. F. (1950); The bargaining problem. Econometrica18:155-162.
Nash, J. F. (1951); Noncooperative games. Annals of Mathematics 54:289-295.
Nash, J, F. (1953); Two-person cooperative games. Econometrica 21:128-140.
Neck, R. and Sturm, J. E. (2008). Sustainability of Public Debt, MIT Press, Cambridge, Massachusetts.
Osborne, M. and Rubinstein, A. (1994); A Course in Game Theory. MIT Press, Cambridge, MA.
Osborne, M. (2000); An Introduction to Game Theory, Oxford University Press.
Rogoff, K. (1985); The Optimal Degree of Commitment to an Intermediate Monetary Target, Quarterly Journal of Economics, 100(4), November, 1169-89.
Sargent, T. and Wallace, N. (1981); Some Unpleasant Monetarist Arithmetic, Federal Reserve Bank of Minneapolis Quarterly Review, 5(3), 1-17.
Sethi, S. and Thompson, J. (2006); Optimal control theory, Applications to Management Science and Economics springer.
Svensson, L. (1997); Optimal Inflation targets, 'Conservative' Central Banks, and Linear Inflation Contracts. American Economic Review, 87(1), March, 98-114.
Tabellini, G. (1986); Money, debt and deficits in a dynamic game, Journal of Economic Dynamics and Control 10, 427-442.
Togo, E. (2007); Coordinating Public Debt Management with Fiscal and Monetary Policies: An Analytical Framework, Policy Research Working paper 4369.
Van Long, N. (2010); A Survey of Dynamic Games in Economics, World Scientific Publishing.
Von Neumann, J. and Morgenstern, O. (1944); Theory of Games and Economic Behavior. Princeton University Press, Princeton, NJ.
Walsh, C. E. (1995); Optimal contracts for central bankers. American Economic Review 85, 150-167.
Watson, J. (2008); Nash, John Forbes (born 1928), From the New Palgrave Dictionary of Economics, Second Edition. | ||
|
آمار تعداد مشاهده مقاله: 7,017 تعداد دریافت فایل اصل مقاله: 5,468 |
||