تعیین رابطة ماهیت ورزش (انفرادی، اجتماعی، برخوردی و غیر برخوردی) و فعالیت های فراغتی بانوان ورزشکار و مقایسة آن با غیر ورزشکاران | ||
پژوهش های معاصر در مدیریت ورزشی | ||
مقاله 1، دوره 5، شماره 10، آذر 1394، صفحه 1-11 اصل مقاله (584.68 K) | ||
نوع مقاله: مقاله پژوهشی | ||
نویسندگان | ||
فرزاد غفوری* 1؛ علی زارعی2؛ بهناز خیراندیش بروجنی3؛ معصومه یابنده4 | ||
1دانشیار دانشگاه علامه طباطبایی | ||
2دانشیار دانشگاه آزاد اسلامی واحد تهران مرکزی | ||
3کارشناس ارشد تربیت بدنی و علوم ورزشی | ||
4کارشناس ارشد مدیریت ورزشی | ||
چکیده | ||
هدف پژوهش حاضر تعیین رابطه ی ماهیت ورزش و فعالیتهای فراغتی بانوان ورزشکار و مقایسه ی آن با غیر ورزشکاران بود. نوع ورزش در این پژوهش شامل ورزش های انفرادی برخوردی، انفرادی غیر برخوردی، گروهی برخوردی و گروهی غیر برخوردی بوده و نوع ماهیت فعالیت فراغتی شامل فراغت جدی، تخصصی، خطرپذیر و فعالیتهای زیبایی شناسانه می باشد. جامعه آماری پژوهش را نیز زنان غیر ورزشکار و ورزشکاران قهرمان هیئت های ورزشی استان گیلان که حداقل یک مدال کشوری کسب کرده بودند (2050 ورزشکار و 1027 قهرمان) تشکیل می دادند. نمونه های پژوهش را 286 نفر ورزشکاران قهرمان زن و 315 نفر زن غیر ورزشکار تشکیل می دادند. پرسشنامه محقق ساخته ی اوقات فراغت شامل 25 سؤال با چهار گروه فعالیت های جدی، تخصصی، خطرپذیر و زیبایی شناسانه می باشد که روایی آن توسط اساتید و خبرگان مورد تأیید قرار گرفته بود. ثبات درونی پرسشنامه با استفاده از آزمون آلفای کرون باخ 82/0 به دست آمد. در تجزیهوتحلیل یافتهها از آزمون های کالموگراف اسمیرنوف، u من ویتنی و ضریب همبستگی Eta برای آزمون فرضیههای پژوهش در سطح معنی داری 05/0 استفاده شد. یافته های پژوهش نشان داد که بین نوع ورزش و انتخاب فعالیت فراغت جدی رابطه معنی داری وجود دارد. با بررسی میانگین چهار گروه در ارتباط با فعالیت فراغت جدی، مشخص گردید که به ترتیب ورزشکاران ورزش های انفرادی- غیر برخوردی، انفرادی- برخوردی، گروهی- برخوردی، گروهی- غیر برخوردی بیشتر به فعالیت فراغت جدی میپردازند. این در حالی است که بین نوع ورزش و میزان انجام فعالیت های تخصصی، خطرپذیر و میزان فعالیت های زیبایی شناسانه رابطه معنی داری مشاهده نشد. همچنین یافته های پژوهش نشان داد که در ورزشکاران تمایل به انجام فعالیت های فراغتی به ترتیب شامل فعالیت های زیبایی شناسانه، فعالیت های خطرپذیر، فعالیت های تخصصی، و فعالیت فراغت جدی می شود و در غیر ورزشکاران نیز به ترتیب شامل فعالیت های تخصصی، فعالیت های زیبایی شناسانه، فعالیت فراغت جدی و فعالیت های خطرپذیر می شود. نتایج پژوهش نشان داد که بین میزان فعالیت های تخصصی، خطرپذیر و زیبایی شناسانه بانوان ورزشکار قهرمان و غیر ورزشکار استان گیلان تفاوت معنادار وجود دارد و در همه ی موارد بانوان ورزشکار این فعالیت ها را نسبت به بانوان غیر ورزشکار بیشتر مورداستفاده قرار می دادند. همچنین در ارتباط با میزان فعالیت فراغت جدی بانوان ورزشکار و غیر ورزشکار تفاوت معنی داری مشاهده نشد. | ||
کلیدواژهها | ||
نوع ورزش؛ فعالیت فراغتی؛ بانوان ورزشکار؛ غیر ورزشکاران | ||
مراجع | ||
- اشکانی آقبلاغ، علی. (1384). مقایسه نحوه گذران اوقات فراغت کشتی گیران ایران با کشورهای شرکتکننده در مسابقات دهه فجر. پایاننامه کارشناسی ارشد دانشگاه گیلان: دانشکده تربیتبدنی و علوم ورزشی. - تندنویس، فریدون. (1380). جایگاه ورزش در اوقات فراغت زنان ایرانی. نشریه حرکت. ش 12. - زارعی،علی؛ قربانی،شهین. (1386). نیازهای اوقات فراغت سالمندان شهرستان قزوین. مجله سالمند. سال دوم، ش 3. رحمانی، احمد؛ رنجبر، محمدپور؛ بخشی نیا، طیبه. (1385). بررسی و مقایسه نحوه گذران اوقات فراغت دانشجویان دختر دانشگاههای زنجان با تأکید بر نقش تربیتبدنی و ورزش. مجله دانشگاه علوم پزشکی رفسنجان. دوره پنجم، ش سوم. - کاشانی، ولی الله؛ فرضی، احمد؛ متشرعی، ابراهیم.( 1389). مقایسه سرسختی ذهنی زنان و مردان ورزشکار رشتههای تماسی و غیر تماسی. پژوهش در علوم ورزشی. جلد سوم، شماره 8. - نوابینژاد، شکوه. نیسیان، فریده. (1376). جایگاه ورزش در اوقات فراغت بانوان کشور با تأکید بر فعالیت بدنی. معاونت ورزش بانوان. سازمان تربیتبدنی. - Belk, R.W., Costa, J.A. (1998). “The Mountain Man Myth: A Contemporary Consuming Fantasy”. The Journal of Consumer Research, vol 25, N 3, PP 218–40.
- Ghafouri, Farzad, Bahman Mirzaei, Afshar Honarvar, Mary A. Hums, Mohammad Azizi, Abolfazl Bejani(2011) Interest in sport and sport participation of Iranian citizens. Palestrica Mileniului III, Vol. 12, No. 4, 31‒322
- Kidslord, L.(2009). “How Innocent is our Scientific Vocabulary? Rethinking Recent Sociological Conceptualizations of Complex Leisure”. BSA Publications Ltd. Vol 43, N 2, PP 371–387.
- Laaksonen, M. Mcalister, A. Laatikainin, T. (2001). “Do health behavior and psychosocial risk factors explain the Europian East-West gap in health status?” Eur J Public Health. Vol 11, N 2, PP 65-73.
- Lyng, S. (2005). “Sociology at the edge: Social theory and voluntary risk taking. In S.Lyng (Ed.), Edgework: The Sociology of Risk-Taking”. New York: Rutledge. PP 17-50.
- McIntyre, N. Pigram, J. (1992). “Recreation specialization reexamined: The case of vehicle-based campers”. Leisure Research. Vol 41, pp 3-15.
- Peretti-Watel, P. Guagliardo, V. Verger, P. Pruvost, J. Mignon, P. Obadia, Y. (2004). “Risky Behaviors among Young Elite-Student-Athletes”. International Review for the Sociology of Sport”. Vol 39, N 2, pp 233–244
- Sabo, D.F. Miller, K.E. Farrell, M.P. Melnick, M.J. Barnes, G.M. (1999). “High School Athletic Participation, Sexual Behavior and Adolescent Pregnancy: A Regional Study”. Journal of Adolescent Health. Vol 25, N 3, pp 207–216.
- Scott, D. Shafer, S. (2001). “Recreation specialization: A critical look at the construct”. Journal of Leisure Research. Vol 33, N 3, pp 319-343.
- Stebbins, R. (1982). “Serious Leisure: A conceptual statement”. The Pacific Sociological Review. Vol 25, pp 251-272.
- Stebbins, R.A. (2005). “inclination to participate in organized serious leisure: An exploration of the role of costs, rewards, and lifestyle”. Leisure/Loisir. Vol 29, N 2, pp 183-201.
- Tsaur, S. H., Liang, Y. W. (2008). “Serious Leisure and Recreation Specialization”. Leisure Sciences. Vol 30, N 4, pp 325-341.
- Woitas,D. Slubuska.(2008). “Factors determining Participation in leisure time physical Activity among Former Athletes and male non Athletes”. Journal of human kinetics, vol 20, p 111-120. | ||
آمار تعداد مشاهده مقاله: 4,007 تعداد دریافت فایل اصل مقاله: 1,939 |