تنوع خصوصیات مختلف مرتبط با مقاومت مزرعهای در ژنوتیپهای مختلف یونجه (Medicago sativa L.) نسبت به سرخرطومی برگ یونجه (Hypera postica Gyll.) | ||
| دوفصلنامه فنآوری تولیدات گیاهی | ||
| مقاله 12، دوره 7، شماره 1، خرداد 1394، صفحه 141-152 اصل مقاله (914.95 K) | ||
| نوع مقاله: مقاله علمی-پژوهشی | ||
| نویسندگان | ||
| صلح الدین جمشیدی گولان1؛ حجت الله مظاهری لقب* 2؛ سید سعید موسوی3؛ مهدی کاکایی4 | ||
| 1دانشجوی کارشناسی ارشد گروه زراعت و اصلاح نباتات، دانشکده کشاورزی دانشگاه بوعلی سینا، همدان، ایران | ||
| 2دانشیار گروه زراعت و اصلاح نباتات، دانشکده کشاورزی دانشگاه بوعلی سینا، همدان، ایران | ||
| 3استادیار گروه زراعت و اصلاح نباتات، دانشکده کشاورزی دانشگاه بوعلی سینا، همدان، ایران | ||
| 4استادیار گروه مهندسی کشاورزی (اصلاح نباتات و ژنتیک)، دانشگاه پیام نور، تهران، ایران | ||
| چکیده | ||
| سرخرطومی برگ یونجه آفت درجه یک تمام مناطق یونجه‌کاری ایران و جهان است. با کاربرد ارقام مقاوم، خسارت کاهش می‌یابد. در بررسی مقاومت مزرعهای 42 ژنوتیپ یونجه موجود در ژرم پلاسم نسبت به این آفت معلوم شد که، ژنوتیپها، اثرات معنی‌داری روی تعداد لارو، میزان خسارت، وضعیت سبزینه، عملکرد تر علوفه و همچنین سایر صفات داشتند. رگرسیون گام‌به‌گام برای میزان خسارت به‌عنوان متغیر تابع معلوم کرد که تعداد لارو، ارتفاع بوته‌ها در زمان خسارت و درصد ماده خشک به‌ترتیب وارد مدل شدند و با ضریب تبیین تجمعی 47/30 درصد بیشترین تغییرات میزان خسارت را توجیه نمودند. در تجزیه به مؤلفه‌های اصلی، حدود 59 درصد از تغییرات کل توسط دو مؤلفه اصلی اول توجیه شد. گزینش براساس مؤلفه اول منجر به انتخاب ژنوتیپهای با عملکرد بالا و گزینش بر اساس مؤلفه دوم منجر به انتخاب ژنوتیپ‌هایی با مقاومت بالا نسبت به تغذیه لارو گردید. از طریق آنالیز خوشهای، پنج خوشه ایجاد شد. ژنوتیپهای واجد عملکرد و مقاومت بالا، به‌ترتیب در خوشههای اول و پنجم قرار گرفتند. برای اصلاح یونجه، ژنوتیپهای فیض 49 با مقاومت پایین و عملکرد بالا و تک بوته 23 با مقاومت بالا و عملکرد پایین، میتوانند به‌عنوان والدین مناسب دو رگ‌گیری مورد استفاده قرار گیرند. | ||
| کلیدواژه‌ها | ||
| تجزیه خوشهای؛ تنوع ژنتیکی؛ رگرسیون گام به گام؛ متغیر تابع | ||
| مراجع | ||
|
بهار، م.، قبادی، س.، عرفانی‌مقدم، و.، یامچی، ا.، طالبی‌بداف، م.، کابلی، م. م. و مختارزاده محمدی، ع. ا. 1385. ارزیابی تنوع ژنتیکی جمعیتهای بومی یونجه ایران با استفاده از نشانگرهای ریزماهوارهای ESTE. مجله علوم و فنون کشاورزی. 2: 141-151. جعفری، ع. و گودرزی، ب. 1385. بررسی تنوع ژنتیکی و روابط بین عملکرد، کیفیت و صفات زراعی در 72 جمعیت یونجه چندساله (.Medicago sativa L). فصلنامه علمی-پژوهشی تحقیقات ژنتیک و اصلاح گیاهان مرتعی و جنگلی ایران، 14 (4): 215-229. خانجانی، م. 1384. آفات گیاهان زراعی ایران. انتشارات دانشگاه بوعلی سینا، همدان. 720 صفحه. رستگار، م. 1384. زراعت نباتات علوفهای. نشر فرهمند. 500 صفحه. مظاهری‌لقب، ح. و یزدی صمدی، ب. 1373. بررسی مقاومت ارقام یونجه به سرخرطومی برگ یونجه (Hypera Postica Gyll.). مجله علوم کشاورزی ایران، 25 (1): 11-17. مظاهری‌لقب، ح. 1387. آشنایی با گیاهان علوفهای. انتشارات دانشگاه بوعلی‌سینا. 290 صفحه. مصطفوی، ع. س. 1390. ارزیابی تنوع ژنتیکی و گروهبندی 150 ژنوتیپ یونجه مختلف (Medicago sativa L.)در همدان. دانشگاه بوعلی‌سینا. همدان. پایان‌نامه کارشناسی‌ارشد. میرزایی‌ندوشن، ح. 1380. یونجه‌های یک‌ساله (ژنتیک و اصلاح). انتشارات مؤسسه تحقیقات جنگل‌ها و مراتع کشور. 213 صفحه. Armah, C. N., Mackie, A. R., Roy, C., Price, K., Osbourn, A. E., Bowyer, P. and Ladha, S. 1999. The membrane-permeabilizing effect of avenacin A-1 involves the reorganization of bilayer cholesterol. Biophysical Journal, 76: 281-290.
Bennett, S. J., 2000. Genetic variation of five species of Trifolium L. from south-west Turkey. Genetic Re-sources and Crop Evolution, 47 (1): 81-91.
Elben, G. and Nuss, K. 1995. Integrated pest management for alfalfa. Leopold center, volume, 4:28-34.
Higgins, R. A., Blodgett, S. L. and Lenssn, A. W. 1988. Alfalfa Weevil Management in Kansas State University, Manhattan, KS. Cooperative Extension Service. Public MF-846, 4 p.
Horber, E. 1980. Types and classification of resistance. In Maxwell, F. G. and Jennings, P. R. (eds.) Breeding plant resistant to Insects. John Wiley and Son, New York, 15-21.
Huang, H. CH., Acharya, S. N., Hou, T. J. and Erickson, R. S. 1999. Susceptibility of chines alfalfa cultivars to verticillium wilt. Plant Pathology Bulletin, 8: 67-72.
Julier, B., Porcheron, A., Ecalle, C., Guy, P. 1995. Genetic variability for morphology, growth and forage yield among perennial diploid and tetrapod lucerne populations (Medicago sativa L.) Agronomy, 15 (5): 295-304.
Kinney, K. K. and Peairs, F. B. 2011. Alfalfa weevil. Colorado state university, No 5.500.
Le Singor, C., Gallardo, K., Prosper, M. J., Salon, C., Quillien, L., Thompson, R. and Duc, G. 2005. Genetic diversity for seed protein composition in Medicago trunculata. Plant Genetic Resources, 3: 59-71.
Mazahery-Laghab, H. 1997. Endogenous insect pest resistance factors; engineering for enhanced resistance. PhD Thesis, University of Durham, UK. pp145.
Painter, R. H. 1951. Insect resistance in crop plants. University of Kansas Press, Lawrencc, KS 520 pp.
Ping, L., Yunwen W., Xiaolong, S. and Jianguo, H. 2009. Using microsatellite (SSR) and morphological markers to assess the genetic diversity of 12 falcata (Medicago sativa spp. falcata). populations from Eurasia. African Journal of Biotechnology, 8 (10): 2102-2108.
Ratcliffe, R. H. and Elgin, J. H. 1990. Turkish alfalfa cultivars screened for alfalfa weevil resistance. Crop Sciences, 30: 994-996.
Ugler, J. and Woodward, T. 2006. Crop profile for alfalfa in Washington. National Alfalfa Alliance.www.Alfalfa.org. Prepared: march, 2006.
Tucak, M., Popovic, S. and Cupic, T. 2009. Karakterizacija i morfoagronomska evaluacija germplasme lucerne. Proceedings of the 44th Croatian & 4th International Symposium on Agriculture, Opatija, 16-20 February, Marci, S and Loncaric, Z (eds.) Faculty of Agriculture University of J. J. Strossmayer in Osijek, Osijek, 400-404. | ||
|
آمار تعداد مشاهده مقاله: 2,037 تعداد دریافت فایل اصل مقاله: 1,179 |
||