آمار
| تعداد نشریات | 22 |
| تعداد شماره‌ها | 485 |
| تعداد مقالات | 5,052 |
| تعداد مشاهده مقاله | 9,296,988 |
| تعداد دریافت فایل اصل مقاله | 6,139,829 |
بررسی تطبیقی «صدور انقلاب» در گفتمان های سیاسی جمهوری اسلامی ایران | ||
| پژوهشنامه انقلاب اسلامی | ||
| مقاله 3، دوره 2، شماره 3، شهریور 1391، صفحه 59-86 اصل مقاله (214.87 K) | ||
| نویسندگان | ||
| عنایت اله یزدانی* 1؛ جمیل اخجسته2 | ||
| 1دانشیار گروه علوم سیاسی و روابط بین الملل دانشگاه اصفهان | ||
| 2دانشجوی کارشناسی ارشد علوم سیاسی دانشگاه اصفهان | ||
| چکیده | ||
| پیروزی انقلاب اسلامی ایران در بهمن ماه سال 1357 منشاء تحولات عظیمی در منطقه و جهان گردید. این رویداد تأثیرات زیادی در بیداری مسلمانان جهان و احیای باورهای دینی داشت. یکی از دستاوردهای انقلاب در منطقه و جهان، صدور انقلاب اسلامی است که در آن، جمهوری اسلامی ایران در چهارچوب اصل دعوت صدور انقلاب را در دستور کار سیاست خارجی خود قرار داده و حتی صدور انقلاب به عنوان یک اصل و هدف در سیاست خارجی در آمده است و تقابل انگارهها در ادارة امور کشور و مدیریت کلان در عرصة داخلی و خارجی نمود پیدا کرد؛ به طوری که میتوان الگوهای مختلفی از صدور انقلاب در گفتمانهای سیاست خارجی ایران را برشمرد. نوشتار پیشرو در مقام پاسخگویی به این سؤال است که رویکرد نخبگان حاکم در ایران نسبت به سیاست صدور انقلاب در هر دوره چگونه بوده است؟ به نظر میرسد که نمیتوان الگوی مشترکی از صدور انقلاب در سیاست خارجی ایران در دورههای مختلف پیدا کرد. در حالی که در دهة اول، ضمن مخالفت عدهای با صدور انقلاب گفتمانی آرمانگرا و ارزشمحور بر سیاست خارجی حاکم بود و بر صدور انقلاب به هر طریقی تأکید داشت. بعد از جنگ هشت ساله، رویکردی دروننگر و واقعگرا در سیاست خارجی حاکم شد که بیشتر به دنبال ارائة مدلی نمونه از انقلاب اسلامی بود تا دیگران بتوانند از آن الگوبرداری کنند. لازم به ذکر است که الگوی صدور مسالمتآمیز انقلاب در تمامی گفتمانهای سیاست خارجی بر الگوی صدور قهرآمیز غلبه داشته است. | ||
| کلیدواژه‌ها | ||
| انقلاب اسلامی؛ صدور انقلاب؛ سیاست خارجی؛ آرمان گرایی؛ واقع گرایی؛ الگوسازی | ||
|
آمار تعداد مشاهده مقاله: 4,393 تعداد دریافت فایل اصل مقاله: 2,172 |
||