آمار
| تعداد نشریات | 22 |
| تعداد شماره‌ها | 485 |
| تعداد مقالات | 5,045 |
| تعداد مشاهده مقاله | 9,290,948 |
| تعداد دریافت فایل اصل مقاله | 6,135,385 |
تقسیم‌بندی سنگ‌های ماگمایی منطقه نینج (جنوب‌غرب رزن) و باغچه‌غاز (جنوب شرق رزن)، استان همدان، بر اساس مورفولوژی زیرکن‌ها | ||
| یافته‌های نوین زمین‌شناسی کاربردی | ||
| مقالات آماده انتشار، پذیرفته شده، انتشار آنلاین از تاریخ 03 دی 1403 | ||
| شناسه دیجیتال (DOI): 10.22084/nfag.2024.30023.1643 | ||
| نویسندگان | ||
| سمیه اسدبیگی1؛ حسین شهبازی* 2؛ سیدجواد محمدی تبار3؛ صدیقه سلامی3 | ||
| 1گروه آموزشی زمین شناسی، دانشکده علوم، دانشگاه بوعلی سینا، همدان، ایران | ||
| 2گروه زمین شناسی، دانشکده علوم پایه، دانشگاه بوعلی سینا، همدان، ایران. | ||
| 3گروه زمین شناسی، دانشکده علوم پایه، دانشگاه بوعلی سینا، همدان، ایران | ||
| چکیده | ||
| سنگ های آذرین منطقه نینج در این مطالعه شامل دیوریت، گابرودیوریت، مونزونیت و منطقه باغچه‌غاز شامل گابرو و گابرودیوریت می‌باشد. مطالعات مورفولوژی زیرکن ها در نمونه های منطقه مورد مطالعه بر روی تصاویر گرفته شده با میکروسکوپ الکترونی و مقایسه با جدول تقسیم بندی (پوپین، 1980) انجام شد. زیرکن‌های موجود در دیوریت‌های منطقه نینج اکثرا یوهدرال هستند، اندازه دانه‌ها بین 100 تا 200 میکرومتر متغیر است. زیرکن‌های موجود در گابروهای منطقه نینج نیز اکثراً یوهدرال هستند، اندازه دانه‌ها بین 100 تا 300 میکرومتر متغیر است. زیرکن‌های موجود در گابروهای منطقه باغچه غاز نیز اکثراً یوهدرال تا ساب‌هدرال هستند، این نمونه‌ها اغلب شکسته‌اند و اندازه دانه‌ها بین 100 تا 400 میکرومتر متغیر است. زیرکن‌های موجود در نمونه ها اغلب دارای هرم {101} و منشور {100} می‌باشند. زیرکن‌های موجود در نمونه‌های دیوریتی نوع S10، P2، P4 و D می‌باشد که نشان‌دهنده‌ی گرانیت‌های سری ساب آلکالین هستند؛ یعنی منشا هیبریدی (گوشته‌ای و پوسته‌ای) دارند و اغلب زیرکن‌های موجود در گابروهای مورد مطالعه نوع P3، P4، P5 و D می‌باشد که نشان‌دهنده‌ی سنگ‌های منشأ یافته از گوشته هستند. | ||
| کلیدواژه‌ها | ||
| مورفولوژی زیرکن؛ نینج؛ باغچه‌غاز؛ رزن؛ همدان | ||
| مراجع | ||
|
| ||
|
آمار تعداد مشاهده مقاله: 90 |
||