Nadimi Harandi, M., ataei kachuei, T. (2024). Persian sentences in the works of Ibn Abi al-Dunya The oldest evidences of New Persian. Comparative Linguistic Research, 14(28), 87-105. doi: 10.22084/rjhll.2024.29360.2324
Mahmood Nadimi Harandi; tahmine ataei kachuei. "Persian sentences in the works of Ibn Abi al-Dunya The oldest evidences of New Persian". Comparative Linguistic Research, 14, 28, 2024, 87-105. doi: 10.22084/rjhll.2024.29360.2324
Nadimi Harandi, M., ataei kachuei, T. (2024). 'Persian sentences in the works of Ibn Abi al-Dunya The oldest evidences of New Persian', Comparative Linguistic Research, 14(28), pp. 87-105. doi: 10.22084/rjhll.2024.29360.2324
Nadimi Harandi, M., ataei kachuei, T. Persian sentences in the works of Ibn Abi al-Dunya The oldest evidences of New Persian. Comparative Linguistic Research, 2024; 14(28): 87-105. doi: 10.22084/rjhll.2024.29360.2324
Persian sentences in the works of Ibn Abi al-Dunya The oldest evidences of New Persian
1Department of persian language and literature, Payame Noor Unvierstiy, Tehran, Iran
2Department of Encyclopaedia of Literary Research, Persian Language and Literature Academy, Tehran, Iran
Abstract
Problem Statement: Evidence of the Persian language from the first and second centuries of Hijri is very small and what remains has great value and importance for Iranologists. One of the writers of the 3rd century of Hijri who quoted some Persian sentences in his works is Ibn Abi al-Dunya (208-281 AH). The Persian sentences in the works of Ibn Abi al-Dunya are among the oldest evidences of the New Persian language and are very important from the perspective of the history of the Persian language. In the present study, after examining 63 books or treatises by Ibn Abi al-Dunya, we have introduced, described and analyzed the Persian sentences mentioned in them. Research Method: The current research was done in a historical way. First of all, we have examined all the printed works of Ibn Abi al-Dunya by the method of total induction, and after identifying and extracting the Persian sentences, we have described and analyzed them. Result / Finding: 1) The numerous works of Ibn Abi al-Dunya, with all their importance in Iranian studies, have not been paid attention to by linguists and Iranologists. 2) In his works written in Arabic, Ibn Abi al-Dunya has quoted some Persian sentences. 3) The Persian sentences of Ibn Abi al-Dunya's works are among the few existing documents of New Persian and one of the oldest among them, and for these reasons, they are very important in researches related to the history of the Persian language and Iranian studies. 4) The existence of Persian sentences in the works of Ibn Abi al-Dunya shows that in the first centuries of Hijri, the New Persian language was prevalent in the areas of southwestern Iran and Iraq (Ahwaz, Basra, Kufa, and Baghdad) in the form of spoken language. 5) In order to compile the history of the Persian language and comprehensively examine this issue, all the Arabic texts that were written in the first three centuries of the Hijri must be examined from the perspective of Persian words and phrases, so that based on more evidence, we may be able to achieve a more comprehensive and accurate description of the Persian language.
ابن‌ابی‌الدُّنیا، ابوبکر عبداللّه بن محمّد (1379). مقتل امیرالمؤمنین علی(ع)، ترجمۀ فارسی محمود مهدوی دامغانی، مشهد: انتشارات تاسوعا.
ابن‌ابی‌الدُّنیا، ابوبکر عبداللّه بن محمّد (1413ق/ 1993م). الإعتبار و أعقاب السُّرور و الأحزان، قَدَّمَ لَهُ و حَقَّقَهُ و عَلَّقَ عَلَیه نجم عبدالرَّحمان خلف، بیروت: دار البشیر.
ابن‌ابی‌الدُّنیا، ابوبکر عبداللّه بن محمّد (1417ق/ 1997م). المُحتضرین، تحقیق محمّد خیر رمضان یوسف، بیروت: دار ابن‌حزم.
ابن‌ابی‌الدُّنیا، ابوبکر عبداللّه بن محمّد (1417ق/ 1997م). صفة النّار، تحقیق محمّد خیر رمضان یوسف، بیروت: دار ابن‌حزم.
ابن‌ابی‌الدُّنیا، ابوبکر عبداللّه بن محمّد (1418ق/ 1997م). الصَّبر و الثَّواب علیه، تحقیق محمّد خیر رمضان یوسف، بیروت: دارابن‌حزم.
ابن‌ابی‌الدُّنیا، ابوبکر عبداللّه بن محمّد (1418ق/ 1998م). التَّهَجُّد و قیام اللَّیل، تحقیق و دراسة مصلح بن جزاء بن فدغوش الحارثی، الرّیاض: مکتبة الرُّشد.
ابن‌ابی‌الدُّنیا، ابوبکر عبداللّه بن محمّد (1419ق/ 1998م). الرِّقَّة و البُکاء، تحقیق محمّد خیر رمضان یوسف، بیروت: دار ابن‌حزم، الطَّبعة الثّالثة.
ابن‌ابی‌الدُّنیا، ابوبکر عبداللّه بن محمّد (1420ق/2000م). القُبور، قَدَّمَ لَهُ و ضَبَطَ نَصَّهُ و خَرَّجَ نُصوصَه طارق محمّد سکلوع العمودی، المدینة: المکتبة الغرباء الأثریة.
ابن‌ابی‌الدُّنیا، ابوبکر عبداللّه بن محمّد (1421ق/2000م). رسائل ابن‌ابی‌الدُّنیا فی الزُّهد و الرَّقائق و الورع، جَمَعَها و ضَبَطَها و عَلَّقَ عَلَیها ابوبکر بن عبداللّه سعداوی، الشّارقة: المنتدی الإسلامی الشّارقة، المرکز العربی للکتاب.
ابن‌ابی‌الدُّنیا، ابوبکر عبداللّه بن محمّد (1433ق/ 2012م). موسوعة ابن‌ابی‌الدُّنیا، تحقیق فاضل بن خلف الحمّادة الرّقیّ، الرّیاض: دار اطلس الخضراء.
ابن‌تَغری بِردی، جمال‌الدّین ابوالمحاسن یوسف (1383ق/ 1963م). النُّجوم الزَّاهره فی ملوک مصر و القاهره، قاهره: وزارۀ الثقافۀ و الإرشاد قومی-مؤسسۀ المصریۀ العامّۀ للتَّألیف و التَّرجمۀ و الطِّباعۀ و النَّشر.
ابن‌جوزی، ابوالفرج عبدالرَّحمان (1415ق/ 1995م). تاریخُ المُنتظَم فی تاریخ الأمَم و المُلوک، تحقیق محمّد عبدالقادر عطا و مصطفی عبدالقادر عطا، تصحیح نعیم زَرزور، بیروت: دار الکتب العلمیة، الطَّبعة الثّانیة.
ابن‌جوزی، ابوالفرج عبدالرَّحمان (1430ق/ 2009م). صفة الصَّفوة، تحقیق احمد بن علی، قاهره: دارالحدیث.
ابن‌حجر عسقلانی (1416ق/ 1995م). تهذیبُ التَّهذیب، باعتناء ابراهیم الزّیبق و عادل مرشد، بیروت: المؤسّسة الرّسالة.
ابن‌خلّکان، ابی‌العبّاس شمسالدّین احمد (1414ق/ 1994م). وفیات الأعیان و أنباء أبناء الزَّمان، حَقَّقَهُ احسان عبّاس، بیروت: دار صادر.
ابن‌عساکر، علی بن حسن (1415ق/ 1995م و 1418ق/ 1997م). تاریخ مدینة دمشق، [الجزء الثّانی عشر و الجزء السّادس و الخمسون]، دراسة و تحقیق محب‌الدّین ابی‌سعید عمر بن غرامة العمروی، بیروت: دارالفکر.
ابوالفرج اصفهانی، علی بن حسین (1429ق / 2008م). الأغانی، تحقیق احسان عبّاس، ابراهیم السّعافین، بکر عبّاس، بیروت: دارصادر، الطَّبعة الثّالثة.
ابونعیم اصفهانی، احمد بن عبداللّه (1416ق/ 1996م). حلیة الأولیاء و طبقات الأصفیاء، بیروت: دارالکتاب العربی.
آذرنوش، آذرتاش (1387). چالش میان فارسی و عربی، تهران: نشر نی، چاپ دوم.
آذرنوش، آذرتاش (1388). راه‌های نفوذ فارسی در فرهنگ و زبان عرب جاهلی، تهران: انتشارات توس، چاپ سوم.
بخش کتاب‌شناسی (1368). «ابن‌ابی‌الدُّنیا»، دایرة المعارفبزرگ اسلامی، زیرنظر کاظم موسوی بجنوردی، تهران: انتشارات دایرة المعارف بزرگ اسلامی، ج 2: 650-651.
بیهقی، ابوبکر أحمد بن الحسین (1423ق/ 2003م). الجامع لشعب الإیمان، أشرَفَ عَلَی تحقیقِه و تخریجِ أحادیثِه مختار احمد النّدوی و عبدالعلی عبدالحمید حامد، الرّیاض: مکتبة الرُّشد.
پورجوادی، نصراللّه (1396). پارسی‌گویی در تصوّف، تهران: نشر صوفیا.
جامی، نورالدّین عبدالرَّحمان (1382). نَفَحاتُ الأنس مِن حَضَرات القُدس، به تصحیح محمود عابدی، تهران: انتشارات اطّلاعات، چاپ چهارم.
جمال‌الدّین اصفهانی، محمّد بن عبدالرّزّاق (1362). دیوان، به تصحیح و حواشی حسن وحید دستگردی، تهران: انتشارات کتابخانۀ سنائی، چاپ دوم.
جهشیارى، ابوعداللّه محمّد بن عبدوس (1357ق/ 1938م). الوُزَراء و الکُتّاب، حَقَّقَهُ وَ وَضَعَ فَهارِسِهِ مصطفی السَّقا، ابراهیم الأبیاری، عبدالحفیظ شبلی، قاهره: مطبعة مصطفی البابی الحلبی و أولاده.
حسن‌دوست، محمّد (1389). فرهنگِ تطبیقی-موضوعیِ زبان‌ها و گویش‌های ایرانی نو، تهران: انتشارات فرهنگستان زبان و ادب فارسی.
خطیب بغدادی، ابی‌بکر احمد بن علی بن ثابت (1422ق/ 2001م). تاریخ مدینة السَّلام (تاریخ بغداد)، حقَّقه بشار عوّاد معروف، بیروت: دار الغرب الإسلامی.
دهخدا، علی‌اکبر (1377). لغت‌نامه، زیر نظر محمّدمعین و سیّدجعفر شهیدی، تهران: انتشارات دانشگاه تهران، چاپ دوم از دورۀ جدید.
دیتریش، آ. (2535 [= 1355]). «ابن‌ابی‌الدُّنیا»، دانشنامۀ ایران و اسلام، زیر نظر احسان یارشاطر، تهران: بنگاه ترجمه و نشر کتاب، جزوۀ شمارۀ 2: 391.
الذَّهبی، شمسالدّین محمّد بن أحمد بن عثمان بن قایماز (1417ق/ 1996م). سیر أعلام النُّبلاء، أشرف علی تحقیق الکتاب و خرَّج أحادیثه شعیب الأرنؤوط، بیروت: مؤسسۀ الرّسالۀ، الطَّبعۀ الحادی العشرۀ.
رزم‌آرا، حسینعلی(1330). فرهنگ جغرافیایی ایران، (جلد ششم: استان ششم)، تهران: انتشارات دایرۀ جغرافیایی ستاد ارتش.
زرکلی، خیرالدّین (2002م). الأعلام، بیروت: دارالعلم للملایین، الطَّبعة الخامسة عشرۀ.
سمعانی، ابوسعد عبدالکریم بن محمّد بن منصور (1404ق/ 1984م). الأنساب، حَقَّقَهُ و راجَعَهُ اکرم البوشی، القاهرة: مکتبة ابن‌تیمیة.
طبری، محمّدبن‌ایّوب (1349). مفتاح المُعاملات، به کوشش محمّدامین ریاحی، تهران: انتشارات بنیاد فرهنگ ایران.
عبدالرّزّاق بن هَمّام الصَّنعانی (1419ق/ 1999م). تفسیر عبدالرّزّاق، دراسة و تحقیق محمود محمَّد عَبده، بیروت: دارالکتب العلمیة.
فاضل بن خلف الحمّادة الرّقیّ (1433ق/ 2012م). ابنُابیالدُّنیا مُحَدِّثاً وَ مُصلِحاً، الرّیاض: دار اطلس الخضراء.
قزوینی، محمّد (1341). یادداشت‌های قزوینی، جلد ششم، به کوشش ایرج افشار، تهران: انتشارات دانشگاه تهران.
قشیری، ابوالقاسم عبدالکریم بن هوازن (1385). رسالۀ قشیریّه، ترجمۀ ابوعلی حسن بن احمد عثمانی، به تصحیح بدیع‌الزَّمان فروزانفر، تهران: انتشارات علمی و فرهنگی، چاپ نهم.
کلینی رازی، ابوجعفر محمّد بن یعقوب (1429ق). الکافی، قم: دارالحدیث.
ماهیار، عبّاس (2535 [= 1355]). «فارسی دری در سده‌های یکم و دوم و سوم»، مجموعۀ سخنرانی‌های هفتمین کنگرۀ تحقیقات ایرانی (تهران، 30 مرداد-5 شهریور 2535)، به کوشش محمّدرسول دریاگشت، تهران: انتشارات دانشگاه ملّی ایران، 2/ 390-407.
محقّق، مهدی (1339). «تأثیر زبان فارسی در زبان عربی»، مجلّۀ دانشکدۀ ادبیات دانشگاه تهران، سال 7، شمارۀ 3، فروردین، ص 38-56؛ شمارۀ 4، تیر: 91-110.
محمّدی ملایری، محمّد (1372 و 1380 و 1382). تاریخ و فرهنگ ایران در دوران انتقال از عصر ساسانی به عصر اسلامی، به ترتیب جلدهای اول و چهارم و پنجم، تهران: انتشارات توس.
مدرّس طباطبائی (1348). «نمونه‌های نثر و نظم فارسی در دو قرن نخستین هجری»، مجلّۀ وحید، سال 7، شمارۀ 5: 579-584؛ شمارۀ 6: 733-737؛ شمارۀ 8: 921-924.
المنجد، صلاح‌الدّین (۱۳۹۴ق/ ۱۹۷۴م). «معجم مصنَّفات ابن ابی‌الدُّنیا»، مجلّۀ مجمع اللّغـة العربیۀ دمشق، شماره ۴۹: 579-594.
موحّد، محمّدعلی (1378). «فارسیّات در متون تازی»، درخت معرفت (جشن‌نامۀ عبدالحسین زرین‌کوب)، به کوشش علی اصغر محمّدخانی، تهران: انتشارات سخن، چاپ دوم: 507-5
مؤذّن جامی، محمّدمهدی (1372). «اَبواَیّوب موریانی»، دایرة المعارف بزرگ اسلامی، زیرنظر کاظم موسوی بجنوردی، تهران: انتشارات دایرة المعارف بزرگ اسلامی، ج 5 : 197-198.
میبدی، ابوالفضل رشیدالدّین (1389). کشف الأسرار و عدّة الأبرار، به تصحیح علی اصغر حکمت، تهران: انتشارات امیرکبیر، چاپ هشتم.
مینوی، مجتبی (1333). «یکی از فارسیّات ابونواس»، مجلّۀ دانشکدۀ ادبیات دانشگاه تهران، سال اول، فروردین، شمارۀ 3: 62-77.
مینوی، مجتبی (1335). «از خزاین ترکیه»، مجلّۀ دانشکدۀ ادبیات دانشگاه تهران، سال چهارم، شمارۀ دوم: 42-75.
نامعلوم (1357). پند پیران، به تصحیح جلال متینی، تهران: بنیاد فرهنگ ایران.
نجم عبدالرَّحمان خلف (۱۴۰۶ق/ ۱۹۸۶م). مقدّمه بر:الصَّمت و آداب اللّسان، بیروت: دارالغرب الإسلامی.
نخعی، حسین (2535 [= 1355]). «زبان فارسی در خوزستان (متضمّن بحثی دربارۀ زبان فارسی دری و چگونگی پیدایش و گسترش آن در ایران)»، مجموعۀ سخنرانی‌های هفتمین کنگرۀ تحقیقات ایرانی (تهران، 30 مرداد-5 شهریور 2535)، به کوشش محمّدرسول دریاگشت، تهران: انتشارات دانشگاه ملّی ایران، 2/ 442-462.
نصراللّه منشی، ابوالمعالی (1380). کلیله ودمنه، به تصحیح مجتبی مینوی طهرانی، تهران: انتشارات امیرکبیر، چاپ بیستم.
Iman Najim Abdul-Rahman (2020). “Ibn Abi Al-Dunya’s written Works: A Brief Review”, Journal of manuscripts & libraries Specialized Research (JMLSR), Vol: 4, No: 2: 28-60.
