دانشگاه بوعلی سینا

  اخبار و اعلانات

 آمار

تعداد نشریات22
تعداد شماره‌ها485
تعداد مقالات5,045
تعداد مشاهده مقاله9,290,959
تعداد دریافت فایل اصل مقاله6,135,392
طبیب زاده قمصری, آریا. (1403). یک الگوی تکیۀ نامعمول در سنت عروض فارسی. پژوهش های زبان شناسی تطبیقی, 14(27), 183-191. doi: 10.22084/rjhll.2024.29336.2321
آریا طبیب زاده قمصری. "یک الگوی تکیۀ نامعمول در سنت عروض فارسی". پژوهش های زبان شناسی تطبیقی, 14, 27, 1403, 183-191. doi: 10.22084/rjhll.2024.29336.2321
طبیب زاده قمصری, آریا. (1403). 'یک الگوی تکیۀ نامعمول در سنت عروض فارسی', پژوهش های زبان شناسی تطبیقی, 14(27), pp. 183-191. doi: 10.22084/rjhll.2024.29336.2321
طبیب زاده قمصری, آریا. یک الگوی تکیۀ نامعمول در سنت عروض فارسی. پژوهش های زبان شناسی تطبیقی, 1403; 14(27): 183-191. doi: 10.22084/rjhll.2024.29336.2321

یک الگوی تکیۀ نامعمول در سنت عروض فارسی

پژوهش های زبان شناسی تطبیقی
دوره 14، شماره 27، شهریور 1403، صفحه 183-191    اصل مقاله (976.3 K)
نوع مقاله: مقاله پژوهشی
شناسه دیجیتال (DOI): 10.22084/rjhll.2024.29336.2321
نویسنده
آریا طبیب زاده قمصری*
دانشجوی کارشناسی ارشد زبان و ادبیات فارسی دانشگاه تهران
چکیده
پژوهشگران تکیۀ واژگانی فارسی رسمی را ثابت و پایانی می­ دانند، اما در یک مورد، از این قاعده به­ صورت چشمگیری عدول می شودکه عبارت است از الگوی تکیۀ ارکان عروضی حین قرائت عروض ­دانان از زنجیره ­های وزنی؛ در این شیوۀ قرائت، هر رکن تکیه ­ای می­ گیرد که محل آن نه ثابت است و نه لزوماً در هجای پایانی (یعنی کاملاً برخلاف الگوی تکیۀ واژگانی فارسی)، در حالی ­که وقتی همین ارکان عروضی به ­صورت کلمات مستقل در جملات عادی فارسی به ­کار رود، همواره با تکیۀ عادی فارسی، یعنی روی هجای آخر تلفظ می­ شود. ما نشان می­ دهیم که الگوی تکیۀ نامعمول در این شیوۀ قرائت عروض ­دانان از ارکان عروضی (و نه در قرائت خود شعر)، کاملاً منطبق بر الگوی تکیۀ عربی کلاسیک بوده، به ­عبارت ­دیگر این الگوی تکیه هیچ ارتباطی با ویژگی­ های تکیۀ فارسی ندارد بلکه همان الگوی تکیۀ عربی کلاسیک است که در مقام سنتی ادبی و به­ صورت شفاهی و سینه ­به ­سینه منتقل شده است.
کلیدواژه‌ها
تکیۀ واژگانی فارسی؛ موراد عدول از قاعده؛ عروض فارسی و عربی
موضوعات
زبان شناسی تطبیقی
مراجع
  • اسلامی، محرم (1384). واج­شناسی: تحلیل نظام آهنگ زبان فارسی، تهران: سمت.
  • طبیب­زاده امید (زیر چاپ)، «رده‌شناسی تکیۀ واژگانی؛ مطالعۀ موردی زبان‌های فارسی و عربی و انگلیسی»، در: مجلۀ پژوهش‌های زبان‌شناسی تطبیقی.
  • طبیب­زاده امید (زیر چاپ)، واج‌شناسی زبان فارسی.
  • طبیب­زاده، امید (1401). وزن شعر عروضی فارسی: تحلیل و طبقه­بندی براساس تقطیع اتانینی و نظریۀ واج­شناسی نوایی، تهران: انتشارات بهار.
  • معصومی، انیس و مدرسی قوامی، گلناز (1402). «ردۀ ریتمی زبان فارسی: رویکردی واج­شناختی»، در: نشریۀ پژوهش­های زبانشناسی، 15 (1): 85-100.
  • Bijankhan, M. (2018). Phonology. In: Sedighi, A. [– Shabani-Jadidi, P.] (eds.): The Oxford Handbook of Persian Linguistics. Oxford: Oxford University Press, 111-141.
  • Kager, R. (2011). Stress. In: Versteegh, Kees. (ed.): Encyclopedia of Arabic Language and Linguistics. Leiden: Brill, 4/344-353.
  • Kahnemuyipour, A. (2018). Prosody. In: Sedighi, A. [– Shabani-Jadidi, P.] (eds.): The Oxford Handbook of Persian Linguistics. Oxford: Oxford University Press, 142-160.
  • Tabibzadeh, A. (forthcoming). 'Masʾalatun or mas'ʾalatun? That is the Question! The Traditional Persian Metrics and Implications for the Classical Arabic Stress.
  • Watson, J. (2011). Word Stress in Arabic. In: Van Ootendorp, M. (eds.): The Blackwell Companion to Phonology. Oxford: Willey Blackwell, 5/2990-2011.
آمار
تعداد مشاهده مقاله: 440
تعداد دریافت فایل اصل مقاله: 193


سامانه مدیریت نشریات علمی. طراحی و پیاده سازی از سیناوب