آمار
| تعداد نشریات | 22 |
| تعداد شماره‌ها | 490 |
| تعداد مقالات | 5,109 |
| تعداد مشاهده مقاله | 9,394,131 |
| تعداد دریافت فایل اصل مقاله | 6,205,189 |
ارزیابی توان بیوکنترلی گونه‌های اندوفیتی آسپرژیلوس و پنی‌سیلیوم جدا شده از گردو روی Cytospora chrysosperma و Neoscytalidium dimidiatum عوامل سرخشکیدگی | ||
| فناوری زیستی در کشاورزی | ||
| مقاله 2، دوره 13، شماره 1، شهریور 1401 | ||
| نوع مقاله: مقاله پژوهشی | ||
| شناسه دیجیتال (DOI): 10.22084/ab.2023.26685.1481 | ||
| نویسندگان | ||
| مریم ایزدپناهی* 1؛ دوستمراد ظفری2 | ||
| 1دانش‌آموخته کارشناسی‌ارشد، بیماری‌شناسی گیاهی، گروه گیاهپزشکی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه بوعلی سینا، همدان، ایران | ||
| 2استاد، گروه گیاهپزشکی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه بوعلی سینا، همدان، ایران | ||
| چکیده | ||
| گردو توسط دامنه گسترده‌ای از پاتوژن‌های قارچی آلوده می‌شود که از مهم‌ترین آن‌ها Cytospora chrysosperma و Neoscytalidium dimidiatum عوامل سرخشکیدگی و شانکر گردو هستند، این قارچ‌ها موجب کاهش چشم‌گیر تولید گردو شده و کنترل شیمیایی آن‌ها نیز به علت نفوذ در بافت‌های چوب مشکل است. پژوهش با هدف کنترل این بیمارگرها با استفاده از جدایه‌های اندوفیتیAspergillus و Penicillium انجام شد. در این تحقیق 43 جدایه اندوفیت متعلق به گونه‌های P. expansum و P. crustosum و گونه‌های A. fumigatus، A. niger، A. tubingensis و A. terreus از آزمایشگاه بیماری‌شناسی دانشگاه بوعلی‌سینا دریافت گردید. آزمون اثبات توان بیوکنترلی روی جدایه‌ها در قالب طرح کاملاً تصادفی در شرایط آزمایشگاه انجام شد. نتایج نشان داد که در آزمون کشت متقابل جدایه‌ی Penicillium crustosum N473-1 بیش‌ترین درصد بازدارندگی را روی C. chrysosperma و جدایه‌های Aspergillus fumigatus N502 و Aspergillus tubingensis N323-2 بیش‌ترین اثر را روی N. dimidiatum داشتند. هم‌چنین نتایج به‌دست آمده از اثر ترشحات مایع فیلتر شده جدایه‌های اندوفیتی نشان داد که جدایه A. tubingensis N323-2 بیش‌ترین تأثیر را در بازدارندگی از رشد بیمارگرها داشته است. متابولیت‌های ثانویه در عصاره جدایه‌های با توان بیوکنترل بالا بررسی شدند. آلکالوئید، فلاونوئید، ترپنوئید در عصاره بیش‌تر جدایه‌ها مشاهده شد. حضور متابولیت‌های ثانویه بیش‌تر در عصاره اتیل استات جدایه‌های N323-2 و N129 می‌تواند باعث اثر بازدارندگی بالای این دو گونه روی دو جدایه بیمارگر C. chrysosperma و N. dimidiatum باشد. از این‌رو این جدایه‌ها می‌توانند به‌عنوان جدایه‌های برتر جهت کنترل بیماری‌های شانکر و سرخشکیدگی مورد‌استفاده قرار گیرند. | ||
| کلیدواژه‌ها | ||
| قارچ‌های اندوفیت؛ سرخشکیدگی درختان؛ متابولیت‌های ثانویه؛ جدایه؛ کنترل بیولوژیک | ||
| مراجع | ||
|
| ||
|
آمار تعداد مشاهده مقاله: 245 |
||