نقش محوری انسان کامل در توسعة سیاسی متعالیه در اندیشة سیاسی امام¬خمینی(ره)

آقا بخشی، علی و افشاری راد، مینو، (1379)، فرهنگ علوم سیاسی، تهران، نشر چاپار.

جعفری، محمد تقی، (1371)، جایگاه تعقل و تعبد در معارف اسلامی مجله حوزه،  شماره 49.

امام خمینی، روح اله، (1368)، مصباح الهدایه الی الخلافه و الولایه، ترجمة احمد فهری، تهران، پیام آزادی.  

ـــــــــــــــــــــــ ، (1377)، صحیفة امام.موسسه نشر اثار امام ج11، 20، 16 ،7، تهران

ـــــــــــــــــــــــ ، (1374)، شرح چهل حدیث، مؤسسه تنظیم و نشر آثار امام، تهران.

دلشاد تهرانی، مصطفی،(1374)، مقدمه‌ای بر اندیشه سیاسی امام خمینی(ره)، تهران، سازمان چاپ و انتشارات فرهنگ و ارشاد اسلامی، ج 2.

ــــــــــــــــــــــــــ (1379)، عارض خورشید، تهران، خانه اندیشه جوان،

دهخدا، علی اکبر، لغت نامه دهخدا، حرف واو، چاپ سیروس.

شایان مهر علیرضا،(بی تا)، دائره المعارف تطبیقی علوم اجتماعی، تهران، انتشارات کیهان، ج 1.

صدر المتالهین، (1367)، شرح اصول کافی، ج2.تهران ، موسسه مطالعات و تحقیقات فرهنگی

علی بابائی، غلامرضا،(1382)، فرهنگ سیاسی آرش، تهران، انتشارات آشیان.

غلام رضا جلالی، (1378)، از عرفان ابن عربی تا عرفان امام خمینی، مجله حوزه، شماره 94 و 95.

فتحی، یوسف،(1387)، رابطه اخلاق و سیاست با تاکید بر دیدگاه امام خمینی، فصلنامه حکومت اسلامی، ش 53.

فوزی، یحیی، (1388)، اندیشه سیاسی امام خمینی، نشر معارف، ویراست دوم، نهاد نمایندگی مقام معظم رهبری.

کریمی مله، علی، (1377)، عقل گرائی دینی و توسعه سیاسی، قبسات، ش 7.

لک زایی، شریف،(1387)، سیاست متعالیه از منظر حکمت متعالیه، دفتر اول، نشست­ها و گفتگوها، پژوهشگاه علوم و فرهنگ اسلامی.

(بی نا)،(1377)، مجموعه آثار کنگرة اندیشه‌های اخلاقی و عرفانی امام، تهران، مؤسسه تنظیم و نشر آثار امام خمینی، شماره 10.

معین، محمد، (1372)، فرهنگ فارسی معین ، ج 2،چ گلرنگ یکتا، 1382.

معینی پور، مسعود، (1388)، مبانی و اهداف توسعه سیاسی از دیدگاه امام خمینی(ره)، فصلنامه انقلاب اسلامی، ش، 19.