
تعداد نشریات | 22 |
تعداد شمارهها | 485 |
تعداد مقالات | 5,045 |
تعداد مشاهده مقاله | 9,291,033 |
تعداد دریافت فایل اصل مقاله | 6,135,407 |
وامواژه های فارسی در دیوان بحتری | ||
پژوهش های زبان شناسی تطبیقی | ||
مقاله 3، دوره 3، شماره 5، شهریور 1392، صفحه 41-64 اصل مقاله (1.02 M) | ||
نوع مقاله: مقاله پژوهشی | ||
نویسندگان | ||
مریم رحمتی ترکاشوند* 1؛ فرامرز میرزایی2 | ||
1دانشجوی دکتری زبان و ادبیات عربی دانشگاه بوعلی سینا | ||
2استاد گروه زبان و ادبیات عربی دانشگاه بوعلی سینا | ||
چکیده | ||
فرهنگ واژگانی هر شاعر گویای نوع اندیشه و حساسیت های فرهنــگی اش می باشد، زیرا هــنر شعر در ظرف زبان روی می دهد و واژگان و اصطلاحات به کار رفته در دیوان هر شاعری، نشانه های ارزشمندی هستند که به وسیلة آن ها می توان متن شعری را درک و دلالت های آن را یافت و به اندیشه ی شاعر و موقعیت متن شعری در زمان خود پی برد. در دیوان بحتری، شاعر نوگرا و برجستة دورة عباسی، وامواژه های فارسی فراوانی یافت می شود، مانند: طبل، نای و مزهر(نام آلات موسیقی)، اردشیر، خسرو انوشیروان، قباد، یزدگرد، هرمز و...( نام پادشاهان ساسانی)؛ نوروز و مهرگان...(جشنها و اعیاد پارسی) و أسطول، منجنیق... (ابزار جنگی)، دیگر واژگانی چون دیزج، أبلق، دیباج، زاج، دستیجه، حرباء، مرزاب، تسوج، جوسق، جلِّنار، أرجوان و ... که فراوانی آنها در دیـــوان بحتری شگفت انگیز می نماید. این واژگان بیشتر بر عناصر مادی تمدن ایرانی دلالت دارد. این امر نشان می دهد که بحتری با توجه به شرایط و اوضاع و احوال عصر خویش، به نوعی گرایش به فرهنگ و تمدن ایران داشته است. وی از جمله شاعرانی است که دیوانش سرشار از نمونه های شعری بدیع در بیان عظمت و بزرگی تمدّن فارسی و بزرگان آن می باشد. | ||
کلیدواژهها | ||
وامواژه؛ زبان فارسی؛ شعر عربی؛ دیوان بحتری | ||
آمار تعداد مشاهده مقاله: 3,576 تعداد دریافت فایل اصل مقاله: 2,306 |