افعال معین آغازی در زبان فارسی

-  ابوالحسنی چیمه، زهرا (1375) نمود در نظام فعلی زبان فارسی، پایان‌نامۀ کارشناسی ارشد، زبان‌شناسی همگانی، دانشگاه تهران.

-  ابوالحسنی چیمه، زهرا (1390). «انواع نمود واژگانی در زبان فارسی»، مجلۀ ادب فارسی، دورۀ 1 شمارۀ 6، پیاپی 193: 101-120.

-  ابوالقاسمی، محسن (1367). پنج گفتار در دستور تاریخی زبان فارسی، تهران: کتابسرای کابل.

-  احمدی گیوی، حسن (1384). دستور تاریخی فعل، تهران: قطره.

-  انوشه، مزدک (1397). «نمود دستوری در ساخت فعل‎های پیاپی در زبان فارسی، رویکرد کمینه‎گرا»، نشریۀ پژوهش‎های زبان‎شناسی، سال 11، بهار و تابستان، شماره 20 : 73-91.

-  بعلمی، ابوعلی (1353). تاریخ بعلمی، تکمله و ترجمه تاریخ طبری؛ تصحیح محمدتقی بهار‌‌‌‌‌، به‌کوشش محمد پروین گنابادی، تهران: زوار.

-  بیهقی، ابوالفضل (1375). تاریخ بیهقی، بکوشش خلیل خطیب رهبر، تهران: انتشارات مهتاب، چاپ پنجم.

-  بیهقی، ابوالفضل (1380). تاریخ بیهقی، براساس نسخة دکتر فیاض و نسخۀ ادیب پیشاوری و نسخۀ غنی‏‌- فیاض، مقدمه، توضحیات، تعلیقات و فهارس از منوچهر دانش‌پژوه، تهران: هیرمند، چاپ دوم.

-  تاریخ سیستان (1381). به کوشش به تصحیح محمدتقی بهار (ملک‌الشعرا)، تهران: معین.

-  ترجمۀ تفسیر طبری (1356). به تصحیح حبیب یغمایی، تهران، توس.

-  داوری، شادی؛ نغزگوی‌کهن، مهرداد (1396). افعال معین در زبان فارسی، رویکردی دستوری‌شدگی، تهران: نشر نویسۀ پارسی.

-  دستلان، مرتضی و دیگران (1395). «نمود در زبان فارسی؛ نگاهی نو برپایة رویکرد شناختی بسط استعاری و مؤلفه‌های نمودی»، جستارهای زبانی، 31 (3): 69- 86.

-  دهخدا، علی‌اکبر (1377). لغت‌نامه، زیرنظر محمد معین و جعفر شهیدی، مؤسسه لغتنامه دهخدا، تهران.

-  رحیمیان، جلال (1395). «جنبه‌های صوری و معنایی عناصر معین وابسته در جمله‌های فارسی»، زبان‌شناسی و گویش‌های خراسان، شمارۀ 1: 75-91.

-  شیخ سنگ‌تجن، شهین؛ مشهدی‎نژاد، راضیه (1394). «بررسی نحوی و معنایی فعل‎های کنشی زبان فارسی براساس دستور نقش و ارجاع»، همایش پژوهش‌های زبان و ادبیات فارسی، دوره 8.

-  فرشیدورد،‏ خسرو (1350)، «دستور تاریخی زبان فارسی: تحول‌فعل‌های شبه‌معین از زبان پهلوی تاکنون»، مجله وحید، شمارۀ 6 (95): 1209-1214.

-  مؤمنی، فرشته (1396). «فعل نمود- بنیان در گویش تنکابنی»، دوماهنامه‎ی علمی- پژوهشی، فروردین و اردیبهشت شماره 1: 1-24.

-  ناتل‌خانلری، پرویز ( 1366). تاریخ زبان فارسی، تهران: نشر نو، چاپ سوم.

-  نجاریان محمدرضا، حیدری‌نسب نجمه (1394). «فعل‌های آغازی زبان فارسی در مقایسه با افعال مقاربه عربی»، نشریۀ ادبیات تطبیقی، شمارۀ 12: 339- 358.

-  نغزگوی‌کهن، مهرداد (1389). «افعال معین و نمایش نمود در زبان فارسی»، ادب‌پژوهی، شمارۀ 14: 93-110.

-  Anderson, Gregory D. S. (2006). Auxiliary Verb Constructions, Oxford: Oxford University Press. Inc., New York.

-  Comrie, B. (1976). Aspect, Cambridge. cambridge University press.

-  Heine, Bernd (1993). Auxiliaries: Cognitive forces & Grammaticalization. Oxford. Oxfford University press.

-  Kuteva, Tania (2001). Axuiliation: An enquiry into the natuer of grammaticalization. Oxford: Oxford University Press.

-  Lieber, R. (2009), “A Lexical Semantic Approach to Compounding”, In R. Lieber and P. štekauer (eds.), The Oxford Handbook of Compounding, Oxford: Oxford University Press, 78-105.

-  Palmer, Frank R. (2001), Mood and Modality, Cambridge, Cambridge University Press.

-  Perry, Johm R. (2005), A Tajik Persian refrence grammar. Leiden, Boston: Bril.

-  Traugott, E. C. (1982). “From Propositional to Textual and Expressive Meanings: Some Semantic-Pragmatic Aspects of Grammaticalization”. In: W. P. Lehmann, & Y. Malkiel (Eds.), Perspectives on Historical Linguistics (pp. 245-271). Amsterdam & Philadelphia: Benjamins.