آمار
| تعداد نشریات | 22 |
| تعداد شماره‌ها | 490 |
| تعداد مقالات | 5,109 |
| تعداد مشاهده مقاله | 9,394,020 |
| تعداد دریافت فایل اصل مقاله | 6,205,181 |
بررسی رده شناختی ساختهای همراهی در زبان فارسی | ||
| پژوهش های زبان شناسی تطبیقی | ||
| مقاله 6، دوره 9، شماره 18، آبان 1398، صفحه 113-135 اصل مقاله (520.6 K) | ||
| نوع مقاله: مقاله پژوهشی | ||
| شناسه دیجیتال (DOI): 10.22084/rjhll.2019.17773.1877 | ||
| نویسندگان | ||
| سیما صارمی مقدم1؛ هنگامه واعظی* 2 | ||
| 1دانش آموخته کارشناسی ارشد، گروه زبان انگلیسی و زبانشناسی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد رشت | ||
| 2استادیار زبان شناسی، گروه زبان انگلیسی و زبانشناسی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد رشت | ||
| چکیده | ||
| پژوهش‌حاضر به‌بررسی‌ساخت‌همراهی فارسی با اتکا بر رویکرد رده‌شناسی استولز و همکاران(2006)می‌پردازد. آن‌ها سه رده‌‌زبانی ( (B) , (Aو (C) را در طبقه‌بندی زبان‌ها پیشنهاد‌کرده‌اند. هدف این‌است که بدانیم ساختهمراهی فارسی دارای چه ویژگی‌های است و زبان‌فارسی در کدام‌گروه از رده‌های پیشنهادی قرار‌دارد. بررسی داده‌ها نشان‌می‌دهد که ساختهمراهی فارسی به سه نوع رابطه‌‌همراهی، ابزاری و حالت تقسیم‌می‌شود. گروه اول، شامل سه زیرمجموعه همراهی فردی‌با فرد‌دیگر، فردی با خودش و چندین فرد‌در یک‌گروه است. گروه دوم، شیء در مقام‌ابزار، وسایل حمل‌و‌نقل، عضو بدن و ابزار جاندار می‌باشد. گروه‌سوم، همراهی با مفاهیم-عاطفی حالت رویداد فعل را نشان‌می‌دهد. سازه‌های‌درونی ساختهمراهی شامل همراهی‌کننده، همراهی‌شونده و رابط میان آن‌هاست. بررسی شواهد زبان‌فارسی با استناد بر ویژگی‌های اصلی(عاملیت، همپایگی و مالکیت) و فرعی(مقید بودن، کاربرد بدونِ و فقدان نشانه ) نشان‌می‌دهد که این زبان بر خلاف زبان‌هایی مانند‌ارمنی، سواحیلی و ایسلندی در زبان‌های گروه (B) قرار می‌گیرد و همانند زبان-های آلمانی و سوئدی عمل‌می‌کند. | ||
| کلیدواژه‌ها | ||
| حرف اضافه ((با))؛ رده؛ زبان‌فارسی؛ ساختهمراهی | ||
| مراجع | ||
|
- انوری، حسن (1380)، فرهنگ سخن، تهران: انتشارات سخن. - خطیب رهبر، خلیل (1367)، دستور زبان فارسی، تهران: مهتاب. - شریعت، محمد جواد (1372)، دستور زبان فارسی، تهران: انتشارات اساطیر. - صادقی، علیاشرف (1349)، «حروف اضافه در فارسی معاصر»، نشریه‌ی دانشکده ادبیات و علوم انسانی تبریز. - قریب، عبدالعظیم و دیگران (1370)، دستور زبان فارسی (پنج استاد)، تهران: انتشارات اشرفی. - مختاری، شهره و رضایی، حدائق (1392)، «بررسی شبکه معنایی حرف اضافه‌ی (با) در زبان فارسی»، مجله زبانشناسی و گویش‌های خراسان، دانشگاه فردوسی مشهد، ش 9، 73-94. - مشکوۀ الدینی، مهدی (1370)، دستور زبان فارسی بر پایه‌ی نظریه‌ی گشتاری، مشهد: دانشگاه فردوسی. - ناتل خانلری، پرویز (1373)، دستور تاریخی زبان فارسی، تهران: توس. - واعظی، هنگامه (1394)، «ساختهای همراهی در زبان فارسی: تحلیلی معنابنیاد»، مجموعه مقالات برتر، سومین همایشملی زبانشناسی و آموزشزبان فارسی، دانشگاه فردوسی مشهد: به کوشش سید محمد حسینی معصوم و شهلا شریفی، نشر نویسه پارسی. - همایونفرخ، عبدالرحیم (1363)، دستور جامع زبان فارسی، شرکت چاپ و انتشارات علمی. - Haspelmath, M (2000), Coordination . In: Shopen, Timothy (ed). Language typology and linguistic description, 2nd edition. Combridge: Combridge university press.
- Marantz, A.p.(1984), on the nature of grammatical relations. Cambridge,MA: the MIT Press.
- Payne, John R.(1985), Complex phrases and complex sentences. Language typology and syntactic description vol. 2: complex constructuin, ed. By Timothy shopen. Combridge university press.
- Stassen, Leon (2000), AND-language and WITH- languages. Linguistic typology 4, 1-54.
- Stolz, Thomas, Cornelia Sttoh & Aina Urdze (2006(, on comitatives and related categories: a typological study with special focus on the language of Europe. Berlin & New York: Mouton de Gruyter. | ||
|
آمار تعداد مشاهده مقاله: 497 تعداد دریافت فایل اصل مقاله: 400 |
||