
تعداد نشریات | 22 |
تعداد شمارهها | 485 |
تعداد مقالات | 5,045 |
تعداد مشاهده مقاله | 9,290,949 |
تعداد دریافت فایل اصل مقاله | 6,135,386 |
پیشبینی پیشرفت تحصیلی براساس سرزندگی تحصیلی و یادگیری خودراهبر دانشآموزان دختر | ||
راهبردهای شناختی در یادگیری | ||
مقاله 3، دوره 7، شماره 12، شهریور 1398، صفحه 33-45 اصل مقاله (482.26 K) | ||
نوع مقاله: مقاله پژوهشی | ||
شناسه دیجیتال (DOI): 10.22084/j.psychogy.2018.13800.1603 | ||
نویسندگان | ||
ساناز عینی* 1؛ محمد نریمانی2؛ سجاد بشرپور3 | ||
1دانش آموخته دکتری روانشناسی، دانشگاه محقق اردبیلی | ||
2استاد گروه روانشناسی، دانشگاه محقق اردبیلی | ||
3دانشیار گروه روانشناسی، دانشگاه محقق اردبیلی | ||
چکیده | ||
هدف: یادگیری خودراهبر و سرزندگی تحصیلی از عوامل تأثیرگذار بر یادگیری هستند و میتوانند بهوسیله شیوههای گوناگون پیشرفت تحصیلی دانشآموزان را تحت تأثیر قرار دهند. ازاینرو هدف پژوهش حاضر پیشبینی پیشرفت تحصیلی براساس سرزندگی تحصیلی و یادگیری خودراهبر دانشآموزان دختر بود. روش: این پژوهش از نوع همبستگی بود. جامعه آماری این پژوهش را کلیه دانشآموزان دختر سال سوم دبیرستان شهرستان اردبیل در سال تحصیلی 95-94 تشکیل دادند. تعداد 150 دانشآموز به روش نمونهگیری خوشهای چندمرحلهای انتخاب و به پرسشنامه سرزندگی تحصیلی (دهقانی و حسینچاری، 2014) و مقیاس سنجش خودراهبری در یادگیری دانشآموزان (فیشر و همکاران، 2001) پاسخ دادند. پیشرفت تحصیلی دانشآموزان نیز براساس معدل کل (از شروع دبیرستان تا پایان نیمسال اول سال تحصیلی 95-94) مشخص شد. دادهها با استفاده از آزمون همبستگی پیرسون و رگرسیون همزمان تحلیل شدند. یافتهها: نتایج تحلیل رگرسیون نشان داد که بعد خودمدیریتی یادگیری خودراهبر و سرزندگی تحصیلی، پیشرفت تحصیلی دانشآموزان را پیشبینی میکنند ( 001/0(p< و ابعاد رغبت به یادگیری و خودکنترلی یادگیری خودراهبر قادر به پیشبینی پیشرفت تحصیلی دانشآموزان نمیباشند. نتیجهگیری: براساس نتایج پژوهش، یادگیری خودراهبر بهویژه بعد خودمدیریتی و سرزندگی تحصیلی دانش آموزان با پیشرفت تحصیلی رابطه دارد. | ||
کلیدواژهها | ||
یادگیری خودراهبر؛ سرزندگی تحصیلی؛ پیشرفت تحصیلی؛ دانشآموز | ||
مراجع | ||
ابراهیمی بخت، حبیباله؛ یاراحمدی، یحیی؛ اسدزاده، حسن و احمدیان، حمزه. (1397). « تدوین مدل سرزندگی تحصیلی براساس خشنودی از نیازهای بنیادین روانشناختی، جهتگیری انگیزشی، یادگیری خودراهبر». راهبردهای شناختی در یادگیری، 6(11)، 135-153. بهرامی، فاطمه و بدری، مرتضی. (1396). «رابطه ادراک از محیط یادگیری و سرزندگی تحصیلی با نقش واسطهای شناخت، فراشناخت، انگیزه پیشرفت و خودکارآمدی در دانشجویان». راهبردهای شناختی در یادگیری، 5(9)، 189-212. پورعبدل، سعید؛ صبحیقراملکی، ناصر و عباسی، مسلم. (1394). «مقایسه اهمالکاری تحصیلی و سرزندگی تحصیلی در دانشآموزان با و بدون اختلال یادگیری خاص». ناتوانیهای یادگیری، 4(3)، 22-38. دلاور، علی. (1394). روش تحقیق در روانشناسی و علومتربیتی. تهران: نشر ارسباران. دلیر ناصر، نرگس و حسینینسب، سید داود. (1394). «بررسی مقایسهای پیشرفت تحصیلی و انگیزه پیشرفت در دانشآموزان ابتدایی مدارس عادی و هوشمند شهر تبریز». آموزش و ارزشیابی، 8(29)، 31-42. سالاریفر، محمدحسین و پاکدامن، شهلا. (1388). «نقش مؤلفههای حالت فراشناختی در عملکرد تحصیلی». روانشناسی کاربردی، 12، 102-112. صادقی، مسعود و خلیلی گشنیگانی، زهرا. (1395). «نقش ابعاد یادگیری خودراهبر در پیشبینی سرزندگی تحصیلی دانشجویان دانشگاه علوم پزشکی لرستان». پژوهش در آموزش علوم پزشکی، 8(2)، 9-17. صبحیقراملکی، ناصر. (1391). «پیشبینی انگیزهی پیشرفت تحصیلی براساس هوش هیجانی دانشآموزان». روانشناسی مدرسه، 1(3)، 49-62. مرادی، مرتضی و چراغی، اعظم. (1393). «الگوی علّی- تجربی از روابط بین ادراک از الگوهای ارتباط خانواده، ادراک از ساختار کلاس، انگیزش و خودگردانی تحصیلی و سرزندگی تحصیلی در نوجوانان دبیرستانی». مطالعات آموزش و یادگیری، 6(1)، 113-140. میکاییلی، نیلوفر؛ افروز، غلامعلی و قلیزاده، لیلا. (1391). «ارتباط خودپنداره و فرسودگی تحصیلی با عملکرد تحصیلی دانشآموزان دختر». روانشناسی مدرسه، 1(4)، 90-103. نادی، محمدعلی و سجادیان، ایلناز. (1390). «اعتباریابی مقیاس آمادگی برای خودراهبری در یادگیری در دانشجویان پزشکی و دندانپزشکی». مجله ایرانی آموزش در علوم پزشکی، 11(2)، 174-183. Anthony, C. J.; DiPerna, J. C. and Amato, P. R. (2014). “Divorce, approaches to learning and children's academic achievement: A longitudinal analysis of mediated and moderated effects”. Journal of school psychology, 52(3), 249-261.
Asfar, N. and Zainuddin, Z. (2015). “Secondary students' perceptions of information, communication and technology (ICT) use in promoting self-directed learning in Malaysia”. The Online Journal of Distance Education and E-Learning, 3(4), 67-82.
Cazan, A. M. and Schiopca, B. A. (2014). “Self-directed learning, personality traits and academic achievement”. Procedia - Social and Behavioral Sciences, 127(22), 640-644.
Cheng, S. F., Kuo, C. L., Lin, K. C. and Lee-Hsieh, J. (2010). “Development and preliminary testing of a self- rating instrument to measure self- directed learning ability of nursing students”. International Journal Nursing Studies, 47(9), 1152-1158.
Diseth, A. (2011). “Self- efficacy, goal orientations and learning strategies as mediators between preceding and subsequent academic achievement.” Learning and Individual Differences, 21(2), 191-195.
Duijn, M., Rosenstiel, I. V., Schats, W.; Smallenbroek, C., Dahmen, R. (2011). “Vitality and health: A lifestyle programmer for employees”. European Journal of Integrative Medicine, 3, 97-110.
Fisher, M., King, J. (2010). “The self-directed learning readiness scale for nursing education: a confirmatory factor analysis”. Journal of Nurse Education Today, 1(30), 516-525.
Fisher, M.; King, J., Tague, G. (2001). “Development of a self-directed learning readiness scale for nursing education”. Journal of Nurse Education Today, 21(7), 516-525.
Garrison, D. R. (2003). “Self-directed learning toward a comprehensive model”. Adult Education quarterly, 48(1), 18-33.
Guglielmino, L. M.; Long, H. B. and Hiemstra, R. (2004). “Self-direction in learning in the united states”. Journal of Self-directed Learning, 1(1), 1-17.
Haung, M. H. (2008). Factors Influencing self-directed learning readiness amongst Taiwanese nursing students [PhD Thesis]. Nursing Faculty, University of technology school of Nursing Institute of health and Biomedical Innovation, pp: 45-65.
Iwasiw, C. L. C. (1987). “The role of the teacher in self-directed Learning”. Nurse Education Today, 7(5), 222-227.
Kaplan, A., Flum, H. (2010). “Achievement goal orientations and identity formation styles”. Educational Research Review, 5(1), 50-67.
Martin, A. J., Marsh, H. W. (2006). “Academic buoyancy and its psychological and educational correlates: A construct validity approach”. Psychology in the Schools, 43(3), 267-282.
Martin, A. J., Marsh, H. W. (2008). “Academic buoyancy: towards an understanding of students’ everyday academic resilience”. Journal of School Psychology, 46(1), 53-83.
Miller, S., Connolly, P., Maguire, L. K. (2013). “Wellbeing, academic buoyancy and educational achievement in primary school students”. International Journal of Educational Research, 69, 239-248.
Putwain, D. V., Connors, L., Symes, W. and Douglas-Osborn, E. (2011). Is academic buoyancy anything more than adaptive coping?, Anxiety Stress & Coping, 1-10.
Putwain, D.W., Daly, A. L. (2013). “Do clusters of test anxiety and academic buoyancy differentially predict academic performance?”, Learning and Individual Differences, 27, 157-162.
Solberg, P. A.; Hopkins, W. G.; Ommundsen, Y., Halvari, H. (2012). “Effects of three training types on vitality among older adults: A self-determination theory perspective”. Psychology of Sport and Exercise, 13, 407-417.
Spencer, J. A., Jordan, K. R. (1999). “Learner centered approaches in medical education”. British Medical Journal, 5(318), 1280-1283.
Williamson, N. (2007). “Development of a self-rating scale for self-directed learning”. Nurse Researcher, 14(2), 66-83. | ||
آمار تعداد مشاهده مقاله: 1,898 تعداد دریافت فایل اصل مقاله: 1,468 |