بررسی فرایندهای واژ- واجی پسوندهای گویش تاتی تاکستان بر مبنای نظریه بهینگی

-  بی‌جن خان، محمود (1388)، واج‌شناسی: نظریه بهینگی، ، تهران: انتشارات سمت، چاپ اول.

-  دبیر مقدم، محمد (1383)، زبانشناسی نظری پیدایش و تکوین دستور زایشی، تهران: انتشارات سمت.

-  راسخ‏مهند، محمد (1383). «معرفی نظریة بهینگی و بررسی تکیه در زبان فارسی». مجله زبان‎شناسی. س 19، ش1، پیاپی 37: 66-42.

-  رشیدی، ناصر (1395)، «بررسی برخی فرایند‌های واجی در گویش دارابی»، مجله ادبیات و زبان‌های محلی ایران‌زمین، سال ششم، شماره اول، 41 تا 54.

-  طاهری، عباس (1388)، بررسی گویش تاتی تاکستان، تاکستان: انتشارات سال، چاپ اول.

-  عسکرزاده، رجبعلی (1377)، «بررسی واژ - واجی و قاعده‌های آن در زبان‌های فارسی و انگلیسی»، مجله پژوهش‌های زبان‌شناسی، ۶۳-۸۰.

-  کرد زعفرانلوکامبوزیا، عالیه (1385)، واج‌شناسی رویکردهای قاعده بنیاد، تهران: نشر سمت، چاپ اول.

-  ملکی، محمود (1381)، بررسی فرایندهای واژ- واجی گونه معیار زبان فارسی، تهران: انتشارات موفق.

-  Hammond, M. (1997), Optimality Theory and Prosody, In Optimality Theory: An Overview, Blackwell Publishers, Massachusetts. 

-  Kager, R. (1999), Optimality Theory, Cambridge University Press, New York.

-  McCarty, J. (2004), Optimality Theory in Phonology, Blackwell Publishing, Massachusetts.

-  Neset, T. R. (2007), Grunzuge derPhonilogie, University of California Press, Berkely.

-  Stilo, D, L. (1981), The Tati Language Group in the Sociolinguistic Context of Northwestern Iran and Transcaucasia, Taylor & Francis, Ltd.Press, Iranian Studies, Vol. 14, No. 3/4 ,Summer - Autumn, 137-187.

-  Yar-Shater, Ehsan (1962), The Tati Dialect of Ramand, in W.B. Henning and E.Yarshater, eds.A.Locust' Leg.Studies in Honour of S.H.Taghizadeh, London, 240-5.   

-  Yar-Shater, Ehsan (1969), A Grammar of Southern Tati Dialect, The Hague: Mouton, Paris.