آمار
| تعداد نشریات | 22 |
| تعداد شماره‌ها | 485 |
| تعداد مقالات | 5,045 |
| تعداد مشاهده مقاله | 9,290,906 |
| تعداد دریافت فایل اصل مقاله | 6,135,365 |
تأثیر آموزش مهارتهای مطلوب اجتماعی مبتنی بر برنامه گروهبندی مهارت بر شایستگی اجتماعی دانشآموزان پسر پرخاشگر* | ||
| راهبردهای شناختی در یادگیری | ||
| مقاله 3، دوره 6، شماره 11، دی 1397، صفحه 45-65 اصل مقاله (457.62 K) | ||
| نوع مقاله: مقاله پژوهشی | ||
| شناسه دیجیتال (DOI): 10.22084/j.psychogy.2018.12538.1519 | ||
| نویسندگان | ||
| عاطفه علامه1؛ منیجه شهنی ییلاق* 2؛ علیرضا حاجی یخچالی3؛ مهناز مهرابی زاده هنرمند4 | ||
| 1دانشجوی دکترای روانشناسی تربیتی دانشگاه شهید چمران اهواز | ||
| 2استاد گروه روانشناسی تربیتی دانشگاه شهید چمران اهواز | ||
| 3استادیار گروه روان شناسی تربیتی، دانشگاه شهید چمران اهواز | ||
| 4استاد گروه روانشناسی عمومی دانشگاه شهید چمران اهواز | ||
| چکیده | ||
| هدف: پرخاشگری اختلال شایعی است که برای کودکان، خانوادهها و مدارس مشکلات عمدهای ایجاد کرده است. لذا، هدف این پژوهش، تعیین تأثیر آموزش مهارتهای مطلوب اجتماعی مبتنی بر برنامه گروهبندی مهارت بر شایستگی اجتماعی دانش‌آموزانپسرپرخاشگر بود. روش: این پژوهش از نوع آزمایشی میدانی با طرح پیشآزمون- پسآزمون و پیگیری با گروه گواه بود. جامعه آماری این پژوهش شامل کلیه دانشآموزان پسر کلاسهای پنجم و ششم دوره ابتدایی شهر اهواز که در سال تحصیلی 95-1394 به تحصیل اشتغال داشتند، بود که از این جامعه تعداد 41 دانش‌آموز (21 نفر گروه آزمایشی و 20 نفر گروه گواه) به روش نمونهگیری تصادفی چندمرحلهای خوشهای انتخاب و به‌صورت تصادفی به گروه آزمایشی و گواه گمارده شدند. هر دو گروه، مقیاس شایستگی اجتماعی را به‌عنوان پیشآزمون، تکمیل کردند. سپس، به گروه آزمایشی مهارتهای مطلوب اجتماعی طی 17 جلسه آموزش داده شد. پس از پایان دوره آموزشی از دو گروه پسآزمون و بعد از شش هفته، پیگیری، به عمل آمد. یافته‌ها: نتایج تحلیل کوواریانس نشان داد که آموزش مهارتهای مطلوب اجتماعی باعث افزایش شایستگی اجتماعی در دانشآموزان پرخاشگر میشود (05/0P<). همچنین، نتایج نشان داد که آموزش مهارتهای مطلوب اجتماعی بر شایستگی اجتماعی پس از 6 هفته، همچنان اثر دارد (05/0P<). نتیجه‌گیری: بر اساس نتایج مطالعه حاضر میتوان گفت که آموزش برنامه گروهبندی مهارت می‌تواند در افزایش شایستگی اجتماعی و در نتیجه ارتقای سطح سازگاری و کیفیت زندگی کودکان پرخاشگر مؤثر باشد. | ||
| کلیدواژه‌ها | ||
| آموزش مهارتهای مطلوب اجتماعی؛ گروهبندی مهارت؛ شایستگی اجتماعی؛ پرخاشگری | ||
| مراجع | ||
|
ابوالقاسمی، عباس؛ رضایی جمالویی، حسن؛ نریمانی، محمد و زاهد بابلان، عادل. (1390). «مقایسه شایستگی اجتماعی و مؤلفههای آن در دانشآموزان دارای ناتوانی یادگیری و دانشآموزان دارای پیشرفت تحصیلی پایین، متوسط، بالا». فصلنامه ناتواناییهای یادگیری، 1(1)، 23-6. افروز، غلامعلی؛ قاسم‌زاده، سوگند؛ تازیکی، طیبه و دلگشاد، ئاکو. (1393). «اثربخشی آموزش مهارتهای تنظیم خلق بر خودپنداره و کفایت اجتماعی دانشآموزان با ناتوانی یادگیری». مجله ناتوانی یادگیری، 3(3)، 24-6. بدار، لوک؛ دزیل، ژوزه و لامارش، لوک. (2006). روانشناسی اجتماعی. ترجمه حمزه گنجی. (1393). چاپ یازدهم، تهران: نشر ساوالان. بنابی مبارکی، زهرا. (1389). تأثیر آموزش شیوههای کنار آمدن، کلاس-محور در کاهش خشم و پرخاشگری، افزایش مهارتهای اجتماعی و حل مسئله دانشآموزان دختر دوره ابتدایی شهر اهواز. پایاننامه دکتری روانشناسی تربیتی، دانشگاه شهید چمران اهواز. پورمحمدرضـای تجریشی، معصومه؛ جلیل آبکنار، سمیه و عاشوری، محمد. (1392). «اثربخشی آموزش مهارتهای زندگی بر خود توانمندسازی اجتماعی دانش‌آمـوزان پسـر با اختلال ریاضی». مجله روانشناسی بالینی، 5(2)، 11-1. حاتمی، محمد و کاوسیان، جواد. (1392). «اثربخشی آموزش مهارتهای زندگی بر سازگاری فرزندان شاهد و ایثارگر». مجله روانشناسی مدرسه، 2(2/57-44)، 57-43. رضاپور، حسین؛ حبیبی، مجتبی؛ عاشوری، احمد؛ قنبری، نیکزاد؛ ریاحی، یاسمن و قدرتی، سعید. (1394). «میزان شیوع اختلالات رفتاری در کودکان پیش‌دبستانی». مجله اصول بهداشت روانی، 17(5)، 239-234. رهبـرکرباسدهی، فاطمه؛ ابوالقاسمی، عبـاس و رهبرکرباسـدهی، ابراهیم. (1397). «تأثیر آموزش مهارتهای اجتماعی- هیجانی بر باورهای انگیزشی و راهبردهای یادگیری خودتنظیمی دانشآموزان مبتلا به اختلال یادگیری خاص». دوفصلنامه راهبردهای شناختی در یادگیری،6(10)، 55-39. شهیم، سیما. (1385). «پرخاشگری آشکار و رابطهای در کودکان دبستانی». پژوهشهای روانشناختی، 9(1 و 2)، 44-27. فرقانی رئیسی، شهلا. (1387). مشکلات رفتاری در کودکان و نوجوانان. چاپ پنجم، تهران: موسسه فرهنگی منادی تربیت. کوثری، لیلا و علیزاده، حمید. (1389). «مقایسه مهارتهای اجتماعی دانشآموزان با اختلال نارسایی توجه/ بیش فعالی و دانشآموزان بدون این اختلال در مقطع دبستان». فصلنامه مطالعات روانشناختی، 6(3)، 135-110. گلزاری، فاطمه و همتی علمدارلو، قربان. (1394). «تأثیر مداخله داستان‌های اجتماعی بر بهبود مهارتهای اجتماعی دانشآموزان پسر اتیستیک». فصلنامه مطالعات روانشناختی، 1(11)، 28-8. واحدی، شهرام و فتحی آذر، اسکندر. (1385). «آموزش کفایت اجتماعی در کاهش پرخاشگری پسران پیش‌دبستانی». فصلنامه اصول بهداشت روانی، سال هشتم، 31 و 32، 140-131. یعقوبی، کژال؛ سهرابی، فرامرز و مفیدی، فرخنده. (1390). «بررسی و مقایسه میزان پرخاشگری کودکان طلاق و عادی». فصلنامه مطالعات روانشناختی، 7(1)، 107-97. Andrade, B. F., Browne, D. T., Tannock, R. (2014). Prosocial skills may be necessary for better peer functioning in children with symptoms of disruptive behavior disorders. Retrieved from https://peerj.com/articles/487/.
Beelmann, A., Losel, F. (2006). “Child school skill training in developmental crime prevention effects on antisocial behavior and social competence”. Piscothemea, 18, 603-610.
Bresnahan, S. (2009). Skillstreaming: A closer look. Retrieved from http://www.efoliomn.com
Brooks, J. K. (2002). Emotional competencies of leaders: A comparison of managers in a financial organization by performance level. Doctoral Dissertation, North Carolina State University.
Deboo, G. M., Prins, P. J. M. (2007). “Social incompetence in children with ADHD: Possible moderators and mediators in social-skills training”. Clinical Psychology Review, 27, 78-97.
Dodge, K. A. (1993). “Social-cognitive mechanisms in the development of conduct disorder and depression”. Annual Review of Psychology, 44, 559-584.
Dowling, L. S. (2010). The efficacy of skillstreaming social skills program with elementary school children with high functioning autism. Master of Arts Thesis, California State University, Chico.
Fraser, M. W., Galinsky, M. J., Smokowski, P. R., Day, S. H., Terzian, M. A., Rose, R. A., & Gue, S. (2005). “Social information-processing skills training to promote social competence and prevent aggressive behavior in the third grade”. Journal of Consulting and Clinical Psychology, 13(6),1045-1055.
Frey, K. S., Hirschstein, M. K., Guzzo, B. K. (2000). “Second step: Preventing aggression by promoting social competence”. Journal of Emotional and Behavioral Disorder, 8, 102-112.
Gresham, F. M., Sugai, G., Horner, R. H. (2001). “Interpereting out coms of social skills training for students with high-incidence disabilities”. Journal of Exceptional Children, 67(3),331-344.
Gresham, F. M., Van, M. B., Cook, C. R. (2006). “Social skill training for teaching replacement behaviors, remediating acquisition deficits in at-risk students”. Behavioral Disorders, 31(4), 363-377.
Halberstadt, A. G., Denham, S. A., Dunsmor, J. C. (2001). Affective social competence. Published by Blackwell Publisher.
Hamidullah, J. M. (2011). Appraisal of middle school students' participation in a social skills training program. Doctoral Dissertation, Union Institute and University, United States –Ohio. Retrieved from http://gradworks.umi.com/34/64/3464435.html
Hudley, C., Britsch, B., Wakefield, W. D., Smith, T., Demorat, M., Cho, S. (1998). “An attribution retraining program to reduce aggression in elementary school students”. Psychology in the Schools, 35(3), 271-282.
Kim, M. J., Doh, H. S., Hong, J. S., hoi, M. K. (2011). “Social skills training and parent education programs for aggressive preschoolers and their parents in South Korea”. Children and Youth Services Review, 33, 838-845.
Koscelnikova, K., Lehotska, V., Dobes, M. (2009). Effectiveness of social skills trainings (review of literature). Retrieved from http:// www. saske.sk/cas/zoznam-rocnikov/2009/3/5829/
Lopata, C., Thomeer, M. L., Volker, M. A., Nida, R.E. (2006). “Effectiveness of a cognitive-behavioral treatment on the social behaviors of children with Asperger Disorder”. Focus on Autism and Other Developmental Disabilities, 21(4), 237-244.
Malti, T., Perren, S. (2011). “Social competence”. Encyclopedia of Adolescence, 2,332-340.
McGinnis, E. (2012). Skillstreaming the elementary school child: A guide for teaching prosocial skills. Champaign, IL: Research Press.
Nangle, D. W., Hansen, D. J., Erdley, C. A., Norton, P. J. (2010). Practitioner's guide to empirically based measures of social skills. Retrieved from http://www.springer.com/978-1-4419-0608-3
Nel, A. J. (2006). The relationship between direct and indirect aggression and social competence among three cultural group in south Africa. Master of Science (Psychology), Stellenbosch University.
Onukwufor, J. N. (2013). “Physical and verbal aggression among adolescent secondary school students in Rivers State of Nigeria”. International Journal of Education Learning and Development, 1(2), 73-84.
Raino, S. S. (2008). Factor structure of social competence based upon the perceptions of school psychologyists. Doctoral Dissertation, Northern Arizona University.
Sangeeta, M., Shanti, B., Shakuntla, P. (2006). “Socio-emotional behaviors and social problem solving skills of 6-8 years old children”. Journal of Social Science, 12(1), 55-58.
Sarmento, P., Almeida, K., Rauktis, M. E., Bernardo, S. (2008). “Promoting social competence and inclusion: Taking alternative paths”. Reclaiming Children and Youth, 16(4), 47-54.
Schultz, D., Shaw, D. S. (2003). “Boys maladaptive social information processing, family emotional climate, and pathways to early conduct problem”. Social Development, 12, 440-460.
Secer, Z., Celikoz, N., Kocyigit, S., Secer, F., Kayili, G. (2009). “Social skills and problem behavior of children with different cognitive styles attend preschool education”. Journal of Social and Behavioral Science, 1, 1554-1560.
Short, B. A. (2006). “Social skills training to increase self-concept in children with ADHD”. Journal ofClinical Child And Adolescent Psychology, 50, 140-153.
Sklar, N. (2011). Social competence as a moderator of the aggression-victimization link in elementary school children. Master of Arts Thesis, University of Victoria.
Spence, S. (2003). “Social skills training with children and young people: Theory, evidence and practice”. Child and Adolescent Mental Health, 8(2), 84-96.
Stewart, T. C., West, R. L., Coplan, R. (2007). “Multi-agent model of social dynamics in children”. Cognitive Systems Research, 8(1), 11-14.
Totsika, V., Hastings, R. P., Emerson, E., Berridge, D. M., Lancaster, G. A. (2015). “Prosocial skills in young children with autism, and their mothers’ psychological well-being: Leongitudinal relationships”. Research in Autism Spectrum Disorders, 13-14, 25-31.
Vitaro, F., Brendgen, M., Barker, E. D. (2006). “Subtypes of aggressive behaviors: A developmental perspective”. International Journal of Behavioral Development, 30(1), 12-19.
| ||
|
آمار تعداد مشاهده مقاله: 994 تعداد دریافت فایل اصل مقاله: 3,529 |
||