طراحی سناریوهای تهدیدات نوظهور فرهنگی انقلاب اسلامی بر مبنای روش عدم قطعیت بحرانی

-     داوری اردکانی، رضا (1379)، اوتوپی و عصر جدید، تهران: نشر ساقی.

-     موذن جامی، محمدمهدی (1389)، الگوی نقشه فرهنگی شهر تهران، تهران: دانشگاه دفاع ملی، نشر شهر، چاپ اول.

-     ولی، احمدرضا، (1386)، مطالعات اولیه فرایند آینده‌نگاری و انتخـاب روش‏های موردنیاز، مرکز‌ آینده‌پژوهی علوم و فناوری‌های دفاعی.

-     Bell, Wendell. (2003), Foundations of Futures Studies (2th ed.), New Jersey: Transaction Publishers.

-     Bradfield, R., Wright, G., Burt, G., Cairns, G. and Van Der Heijden, K. (2005), The origins and evolution of scenario techniques in long range business planning, Futures, 37(8): 795–812.

-     Godet, M, (1979), The Crisis in Forecasting and the Emergence of the Prospective Approach: With Case Studies in Energy and Transport, translated by Pearse J D and H K Lennon, New York : Pergamon Press, p 4.

-     Scearce, D., Fulton, K. and the Global Business Network community (2004), What If? – The Art of Scenario Thinking for Nonprofits. Emeryville: Global Business Network.

-     Schoemaker, P. J.H. (1995), Scenario Planning: A Tool for Strategic Thinking, Sloan Management Review. 36(2): 25-40.

-     Schwartz, P. (1991), The Art of the Long View. New York: Doubleday.

-     Van Notten, P. W. F., Rotmans, J., van Asselt, M. B. A. and Rothman, D. S. (2003), An updated scenario typology. Futures,35(5): 423-443.

-     Von Reibnitz, U. (1988), Scenario Techniques, Hamburg: McGraw-Hill.